Bermudagrass (Cynodon spp.) En crabgrass (Digitaria spp.) Zijn beide snelle groeiers die andere planten zullen pesten en overweldigen als ze niet worden gecontroleerd. In sommige delen van de VS kan bermudagrass zich gedragen om een dik, aantrekkelijk gras te produceren als het correct wordt onderhouden. Crabgrass, hoewel nooit wenselijk als grasmat, is niet bijzonder moeilijk te beheersen.
tegoed: BradWolfe / iStock / Getty ImagesEen huiseigenaar maait hun gazon.Gebruik in het landschap
Bermudagrass is een warm seizoengras dat winterhard is in de winterhardheidszones 7 tot 10 van het Amerikaanse ministerie van Landbouw. Het wordt vaak gebruikt als grasgras in het zuiden van de Verenigde Staten en het wordt soms ook in weiden gekweekt als voedergewassen voor vee.
De twee soorten krabgras die veel voorkomen in de VS (Digitaria sanguinalis en Digitaria ischaemum) zijn echter eenjarige planten zonder verzilverend landschap of commercieel gebruik. Ze verspreiden zich gemakkelijk en dringen gras, bloembedden, residentiële tuinen en akkers binnen en verdringen de gewenste planten.
Uiterlijk en groeiwijze
Bermudagrass is een laaggroeiende plant die zich verspreidt via stolonen die boven de grond groeien en wortelstokken die ondergronds groeien; het groeit snel en vult kale plekken in de grasmat op met weinig aanmoediging. Als grasgras heeft het een medium textuur en gladde bladeren met fijne haren aan de basis. Tijdens de piek van het groeiseizoen zijn de bladeren donkergroen, maar ze worden bruin na een vorst.
Crabgrass is ook laaggroeiend, maar het verspreidt zich wanneer knopen op zijn stengels wortel schieten waar ze rusten op het oppervlak van de grond; het kan zich ook verspreiden door de verspreiding van zijn vele zaden. Rijpe planten hebben gladde, donkergroene bladeren tot 5 centimeter lang, en planten hebben de neiging om samen te groeien om grote, dichte bosjes te vormen.
Agressiviteit en invasiviteit
Zowel krabgras als bermudagrass hebben agressieve groeipatronen en beide kunnen een probleem vormen in het landschap. Crabgrass gedijt zelfs in barre omstandigheden, dus het kan zich verspreiden, zelfs wanneer andere planten worstelen. De zaden hebben echter licht nodig om te ontkiemen, dus het kan moeite hebben om zich te vestigen in dicht gras of dicht beplante bedden.
Vanwege zijn verspreidende gewoonte kan bermudagrass ook invasief zijn en het zal zich van het gazon verspreiden in bedden en verharde gebieden als het niet wordt gecontroleerd met randen. Wanneer bermudagrass op plaatsen komt waar het niet gewenst is, vooral in gras dat uit andere grassen bestaat en in tuinbedden, is het moeilijk om uit te roeien, dus het moet zorgvuldig worden beheerd wanneer het wordt gebruikt als grasgras.
Crabgrass beheersen in Bermudagrass Turf
Als u bermudagrass-gras op de juiste manier onderhoudt, kan het gras effectief concurreren met krabgras en zal het moeilijk zijn om voet aan de grond te krijgen. Het maaien van de grasmat op de juiste hoogte zal voorkomen dat crabgrass zaden ontkiemen; bermudagrass-hybriden zoals "Santa Ana" en "Tifway II" moeten op een hoogte van 1/2 tot 3/4 inch worden gehouden en "Tifgreen" moet worden gemaaid tussen 1/4 en 1/2 inch. Bermudagrass is het best in staat om krabgras af te weren wanneer het minstens zes uur zon per dag krijgt, dus het is kwetsbaarder op schaduwrijke plekken.
