Er zijn een paar verschillende soorten puntenslijpers; mechanische prismaslijpers, messenslijpers, cilindrische snijders en elektrische slijpers zijn de meest voorkomende. Het eerste patent op puntenslijpers werd in 1828 verleend aan Bernard Lassimone, een Fransman. Sindsdien hebben puntenslijpers verschillende ontwerpwijzigingen ondergaan, maar de kernfunctie en componenten zijn min of meer hetzelfde gebleven.
De prismaslijper is de basisslijper die in de meeste huizen wordt gevonden.Behuizing
De behuizing is de buitenste schil van de puntenslijper. Het ondersteunt, houdt en bevat alle innerlijke componenten. Bij prismaslijpers houdt de behuizing ook het mes op zijn plaats. In een cilindrische snijder is de behuizing eenvoudig een afdekking voor de mechanische onderdelen binnenin.
Opening / Mouth
De opening of de mond van de puntenslijper is waar het potlood wordt ingebracht. De mond is meestal iets groter dan het potlood en heeft een conische vorm, die steeds dieper wordt. De wanden van de mond zijn typisch gemaakt van hetzelfde materiaal als de behuizing; in de meeste puntenslijpers zijn de behuizing en de mond uit één stuk. Een deel van de mondwand bestaat uit het mes, het stuk dat slijpt.
Blad
In prismaslijpers is het mes een klein stukje plat staal met één rand geslepen. Het mes is in een hoek geplaatst, zodat wanneer het potlood in de slijper draait, de randen van het potlood tegen het mes schuren, de randen van het potlood afscheren en scherp maken. Na verloop van tijd kan het mes bot worden en mogelijk worden geslepen of vervangen.
Cilindrische tandwielen
Aan de wand gemonteerde mechanische slijpers gebruiken cilindrische tandwielen in plaats van een mes. Het potlood wordt in de mond van de slijper gestoken en twee tandwielen slijpen tegen het potlood om het te slijpen. De versnellingen worden geactiveerd door een handslinger. Dit soort slijpers zijn meestal te vinden op scholen.
