Struiken passen zich op verschillende manieren aan hun omgeving aan, en sommige ontwikkelden stekelige stengels of bladeren tijdens hun evolutie. Scherp, doornig gebladerte helpt begrazing door herten, konijnen of andere dieren in het wild die graag dineren op landschapsplanten te voorkomen. Doornige struiken bieden ook beschutting voor kleine, nuttige dieren in het wild. Doornen voorkomen ook dat dieren in het wild en mensen op struiken struikelen, waardoor ze een uitstekende keuze zijn voor natuurlijke hagen en barrières.
tegoed: Ed Reschke / Photolibrary / GettyImagesList of Prickly ShrubsMeidoorns: een stekelige struik of boom
Biedt indrukwekkende 1- tot 3-inch doornen op hun stengels, de vele soorten meidoorns (Crataegus spp.) kan worden gekweekt als hoge struiken of kleine bomen. Met zoveel variëteiten om uit te kiezen, is er een meidoornstruik voor elke tuinman, ongeacht in welke planthardheidzone van het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA) u zich bevindt.
Deze dichte struiken bieden habitat en voedsel voor nestelende vogels. Meidoorns zijn inheems in Noord-Amerika en groeien het best in de volle zon tot halfschaduw en vochtige, goed doorlatende grond. De meeste soorten produceren witte bloemen in het midden van de lente, gevolgd door kleine, rode, vogels aantrekkende vruchten.
Aanpasbare Wild Rose
Gevonden in USDA plant winterhardheidszones 5 tot en met 8, de wilde roos (Rosa carolina) is een houtachtige struik die bloeit van de late lente tot de herfst met geurende, roze en paarse bloemen. Bloemen worden gevolgd door grote, eetbare, rode heupen die de hele winter doorgaan. Deze spreidende stekelige struik groeit tot 3 voet lang met een verspreiding tot 12 voet breed. Doornen verschijnen op alle stengels van de plant, maar zijn meer uitgesproken op grotere stengels.
Wilde rozenstruiken geven de voorkeur aan volle zon en vochtige, goed doorlatende grond. Ze zijn echter winterhard en kunnen natte, droge en alkalische plaatsen verdragen. Ze doen het ook prima in winderige gebieden en vormen goede funderings- of barrièreplanten.
Heerlijke Zuidelijke Blackberry
Net als de wilde roos, de zuidelijke braam (Rubus argutus) groeit slechts een paar voet lang, maar kan meer dan 10 voet breed verspreiden met stekelige, gebogen stengels. Zuidelijke bramen groeien snel in USDA-zones 5 tot en met 9 en produceren in de vroege zomer witte tot roze bloemen, gevolgd door grote, eetbare vruchten in de late zomer en herfst. Zuidelijke bramen kunnen gedijen in de volle zon tot schaduw en geven de voorkeur aan vochtige, goed doorlatende grond.
Taaie Catclaw Acacia
De catclaw acacia (Acacia greggii) is een grote struik afkomstig uit het zuidwesten van de Verenigde Staten. Catclaw acacia kan tot 15 voet lang worden met een breedte van 25 voet en bezit grote, gedraaide, extreem scherpe doornen en grijsgroen bladverliezende bladeren. De catclaw acacia bloeit in het voorjaar met aromatische spikes van gele bloemen die vlinders aantrekken voordat ze uitgroeien tot platte, bruine zaaddozen.
Plant deze droogtetolerante struik in goed doorlatende grond en volle zon overal in USDA-zones 7 en hoger. Hoewel deze struik geschikt is voor xeriscaping, ziet hij er op zijn best uit als hij regelmatig wordt geïrrigeerd.
De prachtige bougainvillea
Als je de voordelen van een doornige plant wilt en iets dat aantrekkelijk is om naar te kijken, probeer dan een bougainville (Nyctaginaceae spp.). De netelige bougainvillea bloeit met levendige roze bloemen en bloeit bijna het hele jaar door in USDA hardheidszones 9 tot 11. Er zijn veel variëteiten beschikbaar, die overal groeien, van een voet lang tot torenhoog op hekwerk van 30 voet hoog. De meeste variëteiten vereisen zeer weinig zorg, maar houden van volle zon.
Groenblijvende Oregon Grape Holly
Als je in USDA-zones 5 tot en met 9 woont en een netelige, groenblijvende haag nodig hebt, overweeg dan de Oregon-druivenhulst (Mahonia aquifolium). Zoals de meeste hulststruiken, draagt deze zijn doornen op zijn bladeren en ze zijn vrij scherp en steken gemakkelijk door taaie materialen zoals leer. Het gebladerte van de Oregon-hulst komt naar voren in de kleuren brons en rood en wordt groen naarmate de bladeren rijpen. De bladeren verkleuren weer in de winter en krijgen een diep paarsrood van kleur.
In het voorjaar produceert deze hulst felgele bloemen, gevolgd door blauwe bessen. Als je geniet van het uiterlijk van de bessen, plant je ten minste twee Oregon druifjes. Dit resulteert in een betere fruitproductie.
