De aanblik van een haveloze "heksenbezem" in een donkere spar in een met sneeuw bedekt boreaal bos kan arresterend en zelfs onheilspellend zijn. Vaak betekent deze bundel van overmatige groei een sterfelijke symbiotische strijd tussen een kleine bloeiende plant genaamd maretak en de conifeergastheer.
De bezems van Brambly-heksen zijn veel voorkomende bezienswaardigheden in sparrenbossen.Parasitisme
Het specifieke soort symbiotische relatie tussen maretaks en sparren is die van parasitisme. In deze situatie heeft het ene organisme - de parasiet, hier belichaamd door de maretak - baat bij een ander, terwijl dit laatste wordt geschaad door de interactie. Maretak is een zaadproducerende plant die vezels in de schors breidt om voedingsstoffen en water uit de gastheerboom te halen. Dit aftappen van de hulpbronnen van de boom kan het verzwakken, waardoor het kwetsbaarder wordt voor ziekten, droogte, windstoten en andere kwalen. Het grootste deel van het voedsel van de maretak komt van parasitisme, maar de plant is in staat op zichzelf beperkte fotosynthese. De zaden van de maretak zijn plakkerig en "exploderen" van rijp fruit in de late zomer. Ze houden zich aan de vegetatie en beginnen bij het ontkiemen in hun gastheer te boren.
Soorten
Een aantal sparren soorten wordt regelmatig geplaagd door verschillende soorten maretak in Noord-Amerika. Een van de meest voorkomende relaties is die tussen zwarte sparren en de oosterse sparren dwerg maretak. Zwarte spar is een dominante boom in de hoge breedtegraden van het continent, die groeit van de noordelijke hardhoutbossen van de Midwest en Northeast via de taiga tot de Arctische boomgrens. Dezelfde maretak kan ook witte en rode sparren infecteren, die een deel van het bereik van de zwarte sparren delen. In het westen zijn de Engelmann sparren en blauwe sparren van bergbossen kwetsbaar voor de westerse sparren dwerg maretak en de lodpole den dwerg maretak.
Symptomen
Vroege symptomen van maretakinfestatie zijn abcessen in het gebied waar het zaad van de parasiet de gastheer eerst doorboort. Uiteindelijk kunnen toppen in de omgeving overmatig groeien, waardoor de massa korte, verwarde twijgen ontstaat die de bezem van heksen worden genoemd. Hoewel een paar andere omstandigheden vergelijkbare structuren kunnen produceren, is de aanblik van een sparrenhemel wankel met donkere kransen van dikke groei vaak het duidelijkste teken van maretakparasitisme. Sparren met geavanceerde infestatie - die misschien meerdere mistletoes ondersteunen - beginnen vaak eerst te sterven in hun onaangetaste takken, totdat het meeste gebladerte in de bezems woont. Vaak sterft de kroon van de spar vroeg terug en laat een skeletachtige kop achter.
Ecologie
Amerikaanse marters kunnen holen in de bezems van heksen situeren.Hoewel maretak schadelijk of zelfs dodelijk kan zijn voor de sparren die het infecteert, is de bredere ecologische invloed niet altijd negatief. Amerikaanse marters - feisty, boombewonende leden van de wezelfamilie die eekhoorns, vogels, sneeuwschoenhazen en andere prooien achtervolgen, evenals snacken op bessen - kunnen schuilen in de schuilplaats van heksenbezems. Er is ook een menselijke invalshoek: volgens Adrian Tanner's 1979 etnografische studie van de Mistassini Cree Indianen in Noord-Quebec, "Bringing Home Animals", heeft de Cree traditioneel een heksenbezem van sparren, die ze "ciiwetinustikwaan" of "Noord" noemen het hoofd van de mens "- in hun winterjagende magie. Dergelijke rituelen omvatten acties zoals het branden van heksenbezems om de omgevingstemperatuur te verlagen, met het oog op het verbeteren van de jachtomstandigheden.
