Esperanza en gele klokken zijn twee veel voorkomende namen voor Tecoma stans, een soort kleine boom gewaardeerd om zijn goudgele bloemtrossen. Twee ondersoorten worden op grote schaal gekweekt in de landschapsarchitectuur: Arizona gele klokken (Tecoma stans var. Angustata) en gewone gele klokken (Tecoma stans var. Stans). Beide hebben vergelijkbare fysieke kenmerken, maar ze variëren enigszins in hun klimaatvereisten, groeiomstandigheden en algehele zorg.
tegoed: amstockphoto / iStock / Getty Images Gele klokbloemen groeien in een tuin.Klimaatproblemen
Als groep groeien gele bellen het beste in de winterhardheidszones van het Amerikaanse Department of Agriculture 7 tot 11, hoewel de koude-tolerantie tussen soorten varieert. Gemeenschappelijke gele klokken zijn afkomstig uit subtropische en tropische landschappen van Texas tot Argentinië en zijn minder koudtolerant. Ze presteren het best binnen USDA zones 10a tot 11, hoewel ze buiten in USDA zone 9 met bescherming zullen overleven. Gele klokken van Arizona verdragen koudere omstandigheden en zullen gedijen in USDA-zones 7 tot 11, hoewel ze zonder bescherming terug kunnen sterven aan de grond in USDA-zone 7.
Groeiomstandigheden
Gele bellen vereisen volledige blootstelling aan de zon, ongeacht de soort. Schaduw vermindert de bloei en bevordert een rangy, ongewenste vorm, die de behoefte aan snoeien verhoogt. Kweek gele bellen in een bed met zuidelijke blootstelling en matig vruchtbare, snel doorlatende grond. Groei gele bellen in een grote, aftappende pot met een diameter van minstens 12 inch in koudere gebieden waar vorst vaak voorkomt. Gebruik een groeiende mix van 3 delen standaard potgrond met 1 deel gewassen, medium grit zand om de afvoer en porositeit in de grond te vergroten. Breng gepot gele bellen naar binnen en plaats ze in een warme kamer op het zuiden als er vorst wordt voorspeld.
Watertips
De waterbehoefte van gele bellen varieert afhankelijk van het seizoen en de groeiomstandigheden van de plant. Gevestigde gele klokken verdragen matige droogte maar verliezen bladeren als ze te droog worden gehouden in het voorjaar. Geef wekelijks 1 inch water van de late winter tot de late lente, waarbij de grond in de bovenste 6 tot 15 inch nat wordt, om gele klokken aan te moedigen om hun gebladerte te behouden. Geef tijdens de zomermaanden diep maar zelden water, zodat de grond tussen de gietbeurten volledig kan opdrogen. Ingemaakte gele klokken hebben regelmatig water nodig van de lente tot de late zomer. Geef water wanneer de grond aan de oppervlakte uitdroogt en geef water totdat het overtollige water uit de pot druppelt. In de winter heeft water gele bellen voldoende ingemaakt om te voorkomen dat het verwelkt.
Meststofbehoeften
Gele bellen zijn lichte voeders die zeer weinig aanvullende meststof vereisen. Gele klokken in potten of die in zeer arme, poreuze grond worden gekweekt, hebben tijdens de zomermaanden mogelijk een kleine boost aan voedingsstoffen nodig om hun groei te ondersteunen. Los 1/2 theelepel 10-10-10 of 7-9-5 kunstmest op in 1 gallon water. Breng de oplossing tweemaandelijks op de vochtige grond aan - of om de acht weken - van de lente tot de latere zomer. Voer maandelijks ingemaakte gele bellen, vooral als deze heel langzaam groeit of de bloemproductie ontbreekt. Stop met voeden in de late zomer, ten minste acht weken voor de eerste vorst, zodat de nieuwe groei een kans heeft om te rijpen, hervat dan het voeden in de lente nadat de temperaturen warm zijn en er nieuwe groei optreedt.
Speciale overwegingen
Aanpasbare en opzichtige, gemeenschappelijke gele klokken lijken misschien een ideale toevoeging aan landschapsarchitectuur in warmere klimaten, maar ze zijn niet zonder nadelen. Ze zijn gevoelig voor invasiviteit in gebieden zoals Florida en Hawaii, waar ze inheemse planten kunnen verdringen. Kweek veelvoorkomende gele bellen in potten in warme, vorstvrije klimaten zoals Florida of Hawaii, waar ze kunnen ontsnappen aan de teelt en invasief kunnen worden, of laat ze groeien in tuinbedden omringd door beton of andere ondoordringbare oppervlakken. Snoei de bloemen nadat ze vervagen om zaadproductie en compostknipsels te voorkomen om te voorkomen dat ze wortel schieten.
