Als je ooit een beterschapswens hebt gemaakt op de gebroken beencast van een vriend, heb je gezien wat gips in Parijs is en hoe nuttig het kan zijn. Maar gips in Parijs wordt al sinds de oudheid gebruikt voor decoratieve doeleinden. Waarom wordt gips zo lang gebruikt en wat maakt het zo'n populair gietmateriaal?
krediet: Albert_Karimov / iStock / GettyImagesPlaster of Paris HistoryWaarom gips?
Om de populariteit van gips in Parijs te begrijpen, hoeft men alleen maar te kijken naar gipstechnieken in de orthopedie, omdat het leidde tot dramatische verbeteringen in het instellen van gebroken ledematen in het midden van de 19e eeuw. De vroegste verwijzingen naar gieten die worden gebruikt voor medische doeleinden en verwondingen gaan al in 350 voor Christus toen de vader van de moderne geneeskunde, Hippocrates, schreef over het gebruik van hars en was voor het immobiliseren van ledematen.
Gips in Parijs was echter een spelwisselaar toen chirurg Antonius Mathijsen, die in een ziekenhuis in Haarlem, Nederland oefende, besefte dat na het gieten van een ledemaat in gips en water, de cast binnen enkele minuten begon uit te harden. In 1852 schreef hij over zijn methode voor het gieten en het werd de standaardpraktijk in geneeskunde en ledematen voor de volgende eeuw.
De snelle eigenschappen waren niet de enige reden waarom gips in Parijs zo populair was. Het was goedkoop, om te beginnen, maar er is nog een kritieke reden waarom het niet alleen in de geneeskunde werd gebruikt, maar ook in de kunst- en woningbouw: bij het drogen krimpt het niet. Bij het gieten van het gezicht van een persoon, het pleisteren van een muur of het plaatsen van iemand in een lichaamsafgietsel, zou het gips gewoon drogen waar het werd geplaatst en zou het niet verkleinen, waardoor het gemakkelijk te verwijderen is - althans in korte volgorde. (Na verloop van tijd, in inconsistente klimaten, kunnen vochtigheid en temperatuur ervoor zorgen dat gips uitzet of krimpt.)
Gebruik voor gips
Gips van Parijs is niet de enige gips die er is, maar het is wat we het beste weten, omdat het gemakkelijk gemaakt is van gips en betaalbaar is. Gips van Parijs werd al in de Oude Wereld gebruikt, waar het populair was in Egyptische graven, evenals Romeinse en Griekse architectuur en kunst. Het is gebruikt voor decoratieve bloei op pilaren en kolommen en langs plafonds en balustrades, van de oudheid tot vandaag.
Elders hebben tandartsen het al lang gebruikt voor het gieten van de tanden van patiënten, net zoals beeldhouwers dat doen voor het gieten van het hoofd of lichaam van een persoon. Je zult het in oude mysterieuze films zien wanneer je voetafdrukken en loopvlakken van banden in de grond bewaart op plaats delict. Oude fresco's in Italië en elders hebben hun levendigheid te danken aan de verf die werd aangebracht op gips dat niet volledig was uitgehard.
Zorgen voor gips Art
Iedereen die ooit heeft geprobeerd kunst aan een muur van latten en gips te hangen, weet hoe kwetsbaar het kan zijn. Het chips gemakkelijk en vereist speciale aandacht en voorboren alleen maar om een foto op te zetten. Waar het ook wordt gebruikt, het is poreus, vlekken gemakkelijk en kan worden beschadigd door water of vocht. Gips kan worden verzegeld om porositeit en gevoeligheid voor vocht te verminderen. Weten of het verzegeld is, is belangrijk voor hoe je ervoor zorgt; een lichte glans in plaats van een mat oppervlak kan wijzen op afdichtmiddel.
Of het nu verzegeld is of niet, de opties zijn beperkt om het te reinigen. Hulpmiddelen van de conservatorhandel zijn de witte Mars Staedtler-gum die te vinden is in kunstbenodigdheden of kantoorartikelen. Een andere is een stomerij-stopverf genaamd Groomstick die meer hardnekkig stof en licht vuil kan verwijderen. Afstoffen met een schone doek of plumeau is prima.
Verzegeld gips mag alleen worden gereinigd met een licht vochtige doek indien absoluut noodzakelijk, en zelfs dan, heel voorzichtig. Voor alles wat verder gaat dan stof, wil je misschien een conservator raadplegen.
