Jaren geleden was distel een gerespecteerde plant. Tegenwoordig beschouwen velen het als een vervelende wiet. Met zijn levendige paarse bloemen en stekelige bladeren en stengels kan distel snel een tuin of landschap overnemen. Hoewel de verschillende distels vergelijkbare kenmerken delen, zijn er manieren om elk individueel type te identificeren.
tegoed: Oxford Scientific / Photodisc / GettyImagesThistle IdentificationBull Thistle
Bull distel is in de Verenigde Staten en Canada veel voorkomend en invasief en moeilijk te beheren. De bladeren en stengels zijn donkerblauwachtig groen en bedekt met zeer scherpe doornen. Bull distels zijn tweejarig en bloeien alleen om de twee jaar. Trek aan distels voordat ze bloeien, zodat hun zaden zich niet in de wind verspreiden.
Bull thistle gedijt in zonnige gebieden in verschillende grondsoorten en omstandigheden. Hoewel bull distel moeilijk te bevatten is, kan regelmatig maaien voordat hij bloeit hem onder controle houden. Een chemische vegetatiemoordenaar kan helpen stierendistel te elimineren als maaien en trekken niet werkt.
Canadese distel
Canadese distel is ook moeilijk te beheersen en kan tuinen en velden snel infecteren. Als het wordt achtergelaten om te groeien, kan dit type distel ongeveer 4 voet lang worden en zal het zachte, groene, speervormige bladeren hebben die bedekt zijn met weerhaken. Canadese distel groeit een ronde paarse bloem die snel verandert in een wit paardebloemachtig zaad. Net als paardebloemen blaast de wind de lichte zaden zodat ze zich blijven verspreiden en groeien.
Vanwege zijn diepe, wijd verspreide wortels is Canadese distel moeilijk te beheersen. Gebruik een chemische onkruidverdelger als trekken of maaien niet helpt om het probleem te beheersen.
Melkdistel
Gewoonlijk in Europa en Azië, maar ook in de Verenigde Staten, groeit melkdistel snel en is zich niet bewust van vorst. Melkdistel is gedeeltelijk tot rotsachtige grond en kan tot 4 voet lang worden. Identificeer melkdistel door bladeren met witte aderen en harige zaden op zijn roze bloemen. Distelzaadjes zijn medicinaal en worden vaak in thee gebruikt om te helpen bij lever- en nieraandoeningen.
Probeer melkdistel uit de tuin te halen of gebruik een chemisch onkruidbestrijdingsmiddel als het moeilijk te bestrijden is.
Russische distel
Russische distel wordt vaak gevonden in het Amerikaanse Westen. Een invasieve, bossige plant, groeit tot 36 centimeter lang en staat bekend om zijn zware zaadproductie. Omdat de bloemen op de Russische distel groen zijn, zijn ze niet van verre zichtbaar. Van dichtbij is het gemakkelijk om bladeren en bloemen te onderscheiden.
Terwijl de Russische distel zich voortplant en zaden draagt, droogt de struik op en breekt los van de woestijngrond. Zoals fans van westerse boeken en films weten, wordt de Russische distel, zodra hij loskomt van de grond, een zogenaamde tumbleweed. Terwijl het tumbleweed rond rolt, verspreiden de zaden zich en begint de groeicyclus opnieuw.
Het planten van gewassen kan de Russische distel helpen beheersen, omdat de nieuwe planten het moeilijk maken voor de zaden om een plek te vinden om wortel te schieten. Jonge planten maaien en trekken kan ook helpen om het onder controle te houden. Als de Russische distel te invasief wordt, kan het gebruik van een chemische oplossing helpen het probleem te beheersen, zo niet op te lossen.
Scotch Thistle
Inheems in Europa en het Middellandse Zeegebied, maar ook gebruikelijk in de Verenigde Staten, is Schotse distel een langzaam groeiende tweejarige. Identificeer Scotch distel door zijn rijke paarse bloemen en de dikke, stekelige haren op zijn bladeren. Schotse distel was ooit een sierplant, rijk aan symboliek, maar wordt nu beschouwd als een invasieve wiet.
Met zijn lange wortels is Scotch distel moeilijk volledig te verwijderen. Gebruik een chemische wietoplossing als deze distel niet gemakkelijk handmatig te bedienen is.
