Het is bekend dat chloor in het water een kritieke factor is om zwembaden veilig te houden voor zwemmers. Naast een regelmatige onderhoudsroutine van het schrobben van zwembadoppervlakken en het onderhouden van filters die bepaalde verontreinigingen verwijderen, is het testen en onderhouden van de juiste zwembadchemie, met name chorineniveaus, cruciaal.
Om uw zwembadwater schoon te houden, moet u weten hoe chloor werkt.Chloor wordt gebruikt om bacteriën en algen te doden om het zwembadwater schoon en gezond te houden. Maar minder goed begrepen is dat er verschillende soorten chloor in het water zijn en niet allemaal "goede" vormen zijn. Termen als "totaal chloor", "chlooramine" en "vrij chloor" zijn termen die zwembadeigenaren moeten begrijpen als ze hun zwembaden veilig willen houden voor zwemmers.
De chemie van chloor
Chloor of Cl is een veel voorkomende chemische stof. In zijn pure elementaire vorm is chloor zeer giftig voor bijna alle levensvormen, maar wanneer gebonden in bepaalde verbindingen, kan het worden gebruikt als een ontsmettingsmiddel om bacteriën en algen in zwembaden te doden of als een bleekmiddel voor algemene doeleinden.
Het vloeibare chloor dat wordt gebruikt voor zwembaden is natriumhypochloriet (NaOCl), wat in wezen hetzelfde is als gewoon huishoudelijk bleekmiddel. De meeste vaste vormen van chloor zijn daarentegen producten waarin het chloor is gebonden met calcium.
Zwembaden vereisen ongeveer 2 tot 3 kopjes korrelig chloor voor elke 50.000 liter zwembadwater of een half tot driekwart van een kopje vloeibaar chloor voor elke 50.000 liter zwembadwater. Deze hoeveelheden zijn afhankelijk van hoe zwaar het zwembad wordt gebruikt, de hoeveelheid regenval en andere omstandigheden.
Om te weten hoe u de juiste chemie van het zwembad kunt handhaven, leert u over de verschillende manieren waarop chloor in het zwembad kan worden gevonden.
Vrij chloor
Vrij chloor is het chloor dat beschikbaar is om te combineren met verontreinigingen in het water om het water te desinfecteren en te saneren. Chloor dat aan zwembaden wordt toegevoegd, is "vrij" chloor, omdat het nog niet is gebonden aan nitraten, ammoniak of andere verbindingen in het vuile zwembadwater. Vrij chloor om een zwembad te behandelen kan in vloeibare vorm, tabletvorm of korrelvorm zijn. Het enige verschil tussen deze typen is het materiaal dat is gebonden met chloor. In vloeibare vormen is het chloor gebonden met natrium, terwijl vaste vormen (tablet of korrelig) calcium als bindmiddel kunnen gebruiken.
Gecombineerde Chloor (Chlooramines)
Zodra vrij chloor zijn werk doet door zich te binden aan verontreinigingen, wordt het nog steeds in het zwembadwater gevonden, maar is het niet langer beschikbaar om zijn werk als ontsmettingsmiddel te doen. Op dit moment staat het bekend als gecombineerd chloor en moet wachten tot er extra chloor binnenkomt om het water te blijven desinfecteren. Dit gecombineerde chloor, genaamd chlooramines, geeft zwembaden hun karakteristieke chloorgeur. Hoewel mensen denken dat deze aandoening wordt veroorzaakt door te veel chloor, betekent dit eigenlijk dat er niet genoeg vrij chloor is. Paradoxaal genoeg betekent de geur van chloor in het water dat er meer vrij chloor moet worden toegevoegd.
Totaal chloor
Totaal chloor is een meting van de totale hoeveelheid chloor in het zwembad - dat wil zeggen de som van zowel het vrije "beschikbare" chloor als het gecombineerde chloor dat het vuil, oliën en andere verbindingen die het zwembadwater vuil en vuil maken vasthoudt - ruiken.
Omdat het vrije chloor is opgebruikt en gecombineerd met verontreinigingen om chlooramine of gecombineerd chloor te worden, moet meer vrij chloor in de vorm van vloeistof, tablet of korrelig chloor worden toegevoegd. Wanneer waterproblemen optreden in zwembaden, zoals algengroei of bewolking, betekent dit dat het niveau van gecombineerd chloor buitensporig is geworden. De oplossing is nu om het zwembad te "superchloreren" of te "shocken", hetgeen betekent dat 10 maal de normale hoeveelheid chloor wordt toegevoegd die algemeen wordt gebruikt. Dit doodt alle bacteriën in het zwembad, die vervolgens door het filter worden geëxtraheerd.
Testen op chloor
Niet alle testkits vertellen u de hoeveelheid vrij chloor in het water. Goedkopere kits geven u mogelijk alleen de gecombineerde chloormeting, wat uiteraard niet de belangrijkste meting is. Zorg ervoor dat u een testkit aanschaft die u een volledig scala aan metingen geeft, inclusief gratis of "beschikbaar" chloor.
Vrij chloor moet op 1 tot 3 delen per miljoen worden gehouden. Gecombineerd chloor moet minder dan 0,2 delen per miljoen zijn. Gecombineerde chloorwaarden hoger dan die duiden op een noodzaak om het zwembad te shockeren door het te superchloreren.
