De meeste mensen maken de fout om te denken dat een split-level woning en een woning op twee niveaus hetzelfde type gebouw zijn. BI-niveau verwijst naar huizen die hebben twee niveaus toegankelijk via een gemeenschappelijke ingang. Split-level huizenaan de andere kant hebben drie verschillende niveaus, allemaal gescheiden door korte trappen. Bij het vergelijken van de twee komen duidelijke voor- en nadelen van elk naar voren:
- Split-level huizen bieden meer privacy en gescheiden woonruimtes dan bi-level huizen
- Bi-niveaus hebben meestal een ingang tussen de twee niveaus.
- Gesplitste huizen worden geïdentificeerd door een reeks ramen lager aan de ene kant dan de andere, zoals bij een gedeeltelijk onder de grond gelegen kelder-familie of recreatieruimte.
- Huizen op twee niveaus werden voornamelijk gebouwd in de jaren zeventig, terwijl huizen met twee niveaus al in de jaren vijftig werden gebouwd.
- Voor het grootste deel wordt tegenwoordig geen van beide type huizen gebouwd.
- Split-level huizen hebben de gemeenschappelijke woonruimtes op het hoogste niveau - inclusief de keuken, eet- en woonkamers - met slaapkamers op een niveau erboven, en een familiekamer, ontspanningsruimte, extra slaapkamer of opslagruimte eronder.
- De meeste bi-level huizen zijn gemodificeerde Ranch-achtige huizen, terwijl split-levels in meerdere architecturale stijlen komen.
Beide huisontwerpen profiteren van de kavelgrootte door meer huis verticaal in plaats van horizontaal toe te voegen. Split-level huizen hebben meestal meer kamers dan bi-niveaus, maar kunnen al dan niet, afhankelijk van de plattegrond, meer vierkante meters hebben.
Kamers eronder
Een split-level of bi-level woning kan de garage onder de woning hebben of aan de zijkant staan - het hangt allemaal af van het architecturale ontwerp of de plattegrond. Elk nieuw niveau van een split-level woning begint halverwege tussen de vloer en het plafond van het dichtstbijzijnde niveau. Split-level huizen waren historisch goedkoper om te bouwen dan bi-level huizen, die meestal twee volledige niveaus hebben. Als kinderen eenmaal oud genoeg zijn om veilig de trap op te gaan, biedt een split-level woning de privacy die nodig is voor een groeiend gezin.
Meerdere niveaus
Het grootste nadeel van split- en bi-level huizen is de trap. Voor nieuwe of groeiende gezinnen wordt het blokkeren van trappen een probleem in een huis met kruipende baby's of peuters die nog niet klaar zijn voor trappen. Dit is ook een probleem voor oudere ouderen die moeite hebben met trappen onderhandelen of bang zijn om van hen te vallen. Aan de andere kant scheiden beide woningontwerpen de levende, actieve delen van het huis van de slaapvertrekken, wat een zekere mate van privacy en rust biedt.
Op twee niveaus verhoogde Ranch
Huizen op twee niveaus worden ook wel 'Raised Ranch' genoemd. Een Ranch-huis strekt zich rechthoekig uit, in een U- of L-vormige vloerindeling, maar de rechthoekige vorm is de meest voorkomende voor een huis met twee verdiepingen. Wanneer u een woning met twee verdiepingen betreedt, vindt u een niveau hoger en een niveau lager, meestal direct vanuit de hal of ingang van het huis.
Splitsen in vier richtingen
Hoewel de meeste split-level huizen uit drie niveaus bestaan, hebben sommige een vierde niveau dat een gedeeltelijke kelder herbergt. Deze huizen worden geïdentificeerd als de vier-weg split-level woning.
Kleine veel
Beide huizen kunnen profiteren van kleine of heuvelachtige percelen, omdat ze beide kleine algemene voetafdrukken op het land hebben. Huizen op twee niveaus kosten meestal meer om te bouwen omdat ze meestal twee volledige niveaus hebben met meer vierkante meters in vergelijking met huizen op twee niveaus met meer kamers, maar met kleinere afmetingen.
