Selaginella worden vaak beschreven als primitieve of levende fossielen vanwege de aard van hun fysiologie en voortplanting. Ze zijn de enige levende leden van hun familie, met ongeveer 700 soorten. Selaginella zijn te vinden in een breed scala van omgevingen, van koud gematigd tot woestijn tot de natte vochtige tropen. Velen van hen zien eruit als mossen, maar ze verschillen op significante manieren - reproductie is de meest voor de hand liggende.
Selaginella planten zich voort door de productie van twee soorten sporen die samen een nieuwe plant produceren.
Rijpe plant en spore
Een volwassen Selaginella produceert op de uiteinden van takken kleine structuren die soms kegels worden genoemd, maar beter strobili worden genoemd. Er zijn twee soorten strobili die verschillen in grootte en kleur, elk met een component voor de seksuele voortplanting van de plant. Een plant die zowel microsporen als megaspores heeft, wordt heterosporous genoemd
Megasporangium
De grootste hiervan, megasporangium genoemd vanwege hun grootte, is meestal geel en kan klonterig lijken. Vier grote sporen zijn te zien met behulp van een vergrootglas. Ze fungeren als de vrouwelijke component in de reproductie van Selaginella.
Microsporangium
De kleinere structuur is donkerder, meestal oranje van kleur en niet klonterig maar ovaalvormig. Deze structuur is het microsporangium en het bevat veel, bijna microscopische, sporen. Deze microsporen fungeren als de mannelijke component in reproductie.
Seksuele reproductie
Net als bij varens groeit de sporen van Selaginella uit tot een gametophyte. De gametophyte geproduceerd door de grote spore in de megasporangium produceert eicellen. De kleine sporen in het microsporangium groeien uit tot een gametofyt die zaadcellen produceert.
Een film van water is noodzakelijk voor het sperma om naar het ei te reizen; dit wordt in het wild verzorgd door dauw, mist of regen. Wanneer het sperma zich verenigt met het ei, produceert celdeling een kleine nieuwe plant genaamd een sporophyte. De sporofyt wortelt naar de grond en ontwikkelt zich na verloop van tijd tot een plant, die sporen produceert om het proces te herhalen als hij volwassen is.
Aseksuele reproductie
Seksuele reproductie van Selaginella wordt niet als gemakkelijk beschouwd, dus aseksuele reproductie heeft de meeste telers de voorkeur.
In aseksuele reproductiestekken worden Selaginella vastgemaakt aan een rijke, goed doorlatende media en zullen na verloop van tijd wortels vormen. Deze nieuwe planten zullen blijven groeien en sporen produceren wanneer ze volwassen zijn.
Populaire Selaginella-soorten
Enkele populaire Selaginella zijn: opstandingsplant (Selaginella pilifera A. Braun of Selaginella lepidophylla (Hook. & Grev.) Lente), peacock spike moss (Selaginella cucinata (Desv. Ex Poir.) Lente) en golf spikemoss (Selaginella ludoviciana A. Braun ).
