Een van de belangrijkste stappen bij het leren identificeren van bomen en planten is het begrijpen van phyllotaxie, of de opstelling van de bladeren rond de stengel. Het doel van deze regelingen is vaak om de blootstelling aan de zon te optimaliseren. De meeste planten vallen in een van de drie belangrijkste bladarrangementen die gemakkelijk van elkaar te onderscheiden zijn.
Ivy heeft een alternatieve (spiraal) bladindeling.Alternatief (spiraal)
In een alternatieve of spiraalvormige bladopstelling is slechts een enkel blad bevestigd aan een deeltjesknoop op een stengel. Dit soort planten heeft bladeren die in een spiraalvormig patroon over de stengel verspreid zijn en een onzichtbare helix vormen. Een plant met een alternatieve rangschikking heeft consequent een symmetrisch patroon met exact hetzelfde aantal bladeren voor elke draai rond het ledemaat van de plant. Klimop is een voorbeeld van een soort met een alternatieve bladindeling.
Tegenover
Een plant met paren bladeren bevestigd aan elke knoop tegenover elkaar heeft een tegenovergestelde bladrangschikking. Dit bladarrangement heeft twee soorten, decussate en distichous. Als de paren bladeren 90 graden worden gedraaid terwijl ze de stengel opgaan, wordt de tegenovergestelde bladindeling beschouwd als beschimmeld. Als alternatief worden de paren niet geroteerd genoemd als distichous. Plantensoorten met tegenovergestelde bladindeling zijn esdoorns, maagdenpalm, de meeste viburnums en kastanje.
Whorled
Whorled bladarrangementen worden geïdentificeerd door drie of meer bladeren bevestigd aan een enkele knoop. Net als tegenovergestelde bladarrangementen, kunnen whorled planten decusseren als er een rotatie in de bladeren is terwijl ze zich langs de tak voortbewegen. Voorbeelden van deze opstelling zijn te zien in de catalpa en het zoete bedstro.
Andere bladarrangementen
Hoewel minder gebruikelijk dan de alternatieve, tegenovergestelde en whorled bladarrangementen, zijn er verschillende andere bladarrangementen die in de natuur voorkomen. Basaal is er een, gekenmerkt door een cirkelvormige verdeling van bladeren rond de basis van de plant, zoals te zien in paardebloemen. In een andere, equitant, laten bladeren elkaar overlappen. Dit is standaard bij sommige irissoorten.
