Ongeveer 25 soorten eenjarige en meerjarige paardenstaarten in de Equisetaceae-plantenfamilie groeien in wetlands en moerassige, natte gebieden aan de rand van moerassen, vijvers en meren. Paardenstaarten zijn vasculaire planten die zich voortplanten door sporen, niet door zaden en door ondergrondse stengels te verspreiden die wortelstokken worden genoemd. De gewone paardenstaart (Equisetum arvense) is een vaste plant die tot 2 voet lang wordt.
Paardenstaartplanten met reproductieve kegels op hun uiteindenOmschrijving
Paardenstaarten, gerelateerd aan varens, worden beschouwd als levende fossielen. Fossielen van paardenstaart ter grootte van bomen zijn gevonden in kolenbedden die dateren uit het Paleozoïcum, 251 tot 542 miljoen jaar geleden. Paardenstaarten laten twee holle stengels groeien. In het vroege voorjaar groeien paardenstaarten enkele stengels die elk een reproductieve kegel dragen die een strobilus wordt genoemd. Een paardenstaartstrobilus is ¾ tot 1 ½ inch lang. Later in het voorjaar groeien paardenstaarten vegetatieve stengels met kransen van slanke, verbonden takken. Wat kleine, schaalachtige bladeren lijken te zijn, groeit in een krans aan de basis van elke stengel en vormt een omhulsel. Dit zijn geen echte bladeren; paardenstaarten voeren fotosynthese door chlorofyl in hun stengels. Een onvertakte, vruchtbare scheut van het gemeenschappelijke veld paardenstaart is van 4 tot 6 centimeter lang. De onvruchtbare scheuten zijn van 6 inch tot 2 voet lang. Schurende stormlopen (Equisetum hyemale L.) lijken op paardenstaarten maar hebben geen takken. Merries staart (Hippuris vulgaris) lijkt ook op paardenstaarten.
Weergave
De kegelachtige reproductieve strobilus bovenop de dikke paardenstaartsteel geeft sporen af in de vorm van een lichtgeel poeder. De sporen graven in de grond. Vertakkende, ondergrondse paardenstaart wortelstokken groeien tot 3 voet diep en bevatten knooppunten die nieuwe planten kunnen laten groeien.
Silica
Vanwege de hoge concentratie aan silicium in hun weefsel, worden paardenstaarten traditioneel gebruikt door Europeanen, indianen en Amerikaanse pioniers om meubels en schrobben potten en kookgerei te polijsten. Deze silica is geëxtraheerd voor gebruik in diuretische geneesmiddelen. Meer dan 20 procent paardenstaart in het voer kan paarden verlammen of doden.
Uitschakeling
Het elimineren van paardenstaarten door ze op te graven is bijna onmogelijk omdat hun wortelstokken bros zijn en gemakkelijk breken; elk stuk kan ontkiemen en uitgroeien tot een nieuwe plant. Tuinbouwkundigen aan de Universiteit van Minnesota bevelen triclopyr aan, een systemisch herbicide. U kunt triclopyr gebruiken in de buurt van wetlands, maar niet in het water. Neem contact op met uw plaatselijke landbouwvoorlichtingskantoor of afdeling natuurlijke hulpbronnen voordat u triclopyr in een moerasland gebruikt.
