Uw buitenaansluiting en slang krijgen een training tijdens de zomermaanden, maar wanneer de temperaturen dalen, kan die buitenkraan ervoor zorgen dat leidingen bevriezen. Een manier om het risico op een barstpijp te verkleinen, is door een vorstvrije slang aan de buitenkant van uw huis te installeren. Ze worden ook vorstbestendig genoemd en ze heten kraan, spigot, sillcock en slabbetje. Het ontwerp en de installatie van deze speciale kraan minimaliseert de kans op bevriezing van water in de tap.
tegoed: Angela Bax / EyeEm / EyeEm / GettyImagesHoe werkt een vorstvrije buitenkraan?Loodgieter kiezen
Als u overweegt een vorstvrije slinger te installeren, laat dan een professionele loodgieter omgaan met het werk vermindert het risico op lekken of onjuiste installatie. Zoek een lokale loodgieter die ervaring heeft met de installatie van vorstvrije sponplaten om ervoor te zorgen dat alles in de juiste hoek wordt geïnstalleerd met lekvrije verbindingen in uw huis. Bel bij het evalueren van potentiële loodgieters naar hun ervaringen met dit soort projecten.
Frost Free versus traditionele slang Bib
Aan de buitenkant ziet een vorstvrije kraan er hetzelfde uit als een traditionele kraan, maar dan op de onderdelen binnen het huis is anders. Op een vorstvrij model is de pijp die het huis binnengaat langer dan een traditionele kraan, met de afsluiter verder in het huis waar het warmer is. Indien correct geïnstalleerd, rust de buis op a lichte neerwaartse hoek om water weg te laten lopen zodat het niet bevriest. Traditionele slabbetje heeft het afsluitventiel direct achter het handvat.
Hoe een vorstvrije kraan werkt
Wanneer u het water op een vorstvrije kraan afsluit, stopt het water achter de klep, die verder terug in het huis is geplaatst. Dit betekent de water zal niet bevriezen omdat het daar blijft waar de binnenluchttemperatuur warmer is. Omdat water dat achterblijft in het buitenste gedeelte van de buis naar de afvoer wegloopt, blijft er niets meer over om te bevriezen en druk in de leidingen te veroorzaken.
Delen van een vorstvrije spie
De vorstvrije kraan heeft een handvat en tuit buiten het huis zoals elke spie. Dat sluit aan op een lange buis, die aan het andere uiteinde een afsluiter of afsluiter heeft. De pijp is meestal minstens 4 centimeter lang en soms langer om ver genoeg in het huis te reiken houd het water op warme temperaturen.
Veel vorstbestendige slangen hebben vacuüm brekers, ook anti-sifon-apparaten genoemd. Dit apparaat voorkomt dat water uit uw slang wordt teruggezogen in uw watersysteem, waar onhygiënisch slangwater uw water kan verontreinigen.
Installatie van vorstvrije kranen
Een juiste installatie betekent dat de kraan iets naar beneden moet kantelen om water uit de leiding te laten stromen. Wanneer u een oude kraan vervangt, moet u eerst een pijptang gebruiken om de oude tap te verwijderen. Afhankelijk van de grootte van de nieuwe drempels, moet u mogelijk het gat vergroten om een grotere pijp te kunnen plaatsen. U kunt dan de nieuwe sillcock met de neerwaartse hoekpositie plaatsen.
Het volgende deel van het werk is het bevestigen van de vorstvrije spie aan het sanitair. Dat omvat vaak het toevoegen van korte stukjes pijp en nieuwe fittingen om goed te kunnen aansluiten. Als u niet wilt knoeien met het solderen van de fittingen aan elkaar, kunt u overwegen het te gebruiken insteekkoppelingen zoals SharkBite, die snel kunnen worden geïnstalleerd zonder dat solderen nodig is.
Tips om bevriezing te voorkomen
Alleen het installeren van een vorstvrije tap is mogelijk niet voldoende om bevriezing te voorkomen. Goed valonderhoud aan uw buitenkraan helpt ook mogelijke schade te minimaliseren. Je wilt het nog steeds verwijder de slang in de herfst om water vrij uit de pijp te laten stromen. Water opgesloten in de kraan bevriest, waarbij dat ijs mogelijk verder in de pijp werkt en druk veroorzaakt, waardoor een pijp kan barsten.
Het is ook belangrijk om een buis te hebben die lang genoeg is om de klep op warme temperaturen te houden. Isolatie toevoegen aan de muur of afdichting rond het gat voor de kraan kan helpen het gebied warmer te houden, wat het risico op bevriezing vermindert.
