De waterontharder is een algemeen systeem dat wordt gebruikt voor de behandeling van huishoudelijke watervoorraden. Het apparaat verwijdert calcium en magnesium, mineralen die verantwoordelijk zijn voor de hardheid, uit het water. Een proces dat ionenuitwisseling wordt genoemd, is een methode om water te verzachten. Zout, in de vorm van natriumchloride of kaliumchloride, is een essentieel onderdeel van ionenwisselingswateronthardingssystemen. Bezorgdheid over het natriumverbruik van onthard water heeft geresulteerd in een verhoogd gebruik van kaliumchloride als alternatief.
Kaliumchloridezout wordt vaak gebruikt in wateronthardingssystemen met ionenuitwisseling.Kalium
Kalium is een element dat essentieel is voor het leven. Het dient om de beweging van water in en uit cellen te reguleren en is vereist voor koolhydraatmetabolisme, secretie van insuline en eiwitsynthese. Het voedsel dat u eet, dient als uw primaire bron van kalium. Volgens het University of Maryland Medical Center is de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid kalium voor volwassenen 2.100 mg. Kinderen jonger dan 10 jaar hebben minder nodig. Voedingsbronnen van kalium zijn bananen, aardappelen, citrusvruchtensappen en tomaten. Drinkwater dat verzacht is met kaliumchloride is ook een bron van kalium.
Kaliumionenuitwisseling
Het proces van kaliumionenuitwisseling om hard water te verzachten gebeurt precies zoals de naam al aangeeft. Calcium, magnesium en kalium zijn allemaal elementen die bestaan als ionen (geladen atomen) in oplossing (water). Terwijl hard water door een kaliumchloridehars stroomt, wisselen de magnesium- en calciumionen in het water van plaats met het kalium op de hars. De harde mineralen blijven gevangen en de kaliumionen die hun positie op de hars hebben opgegeven om ruimte te maken voor de mineralen, worden vrijgegeven met het behandelde water.
Hyperkaliëmie
Hyperkaliëmie is de term die wordt gebruikt om de aanwezigheid van te veel kalium in het bloed te beschrijven. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is het onwaarschijnlijk dat schadelijke effecten als gevolg van kaliumconsumptie door drinkwater optreden bij gezonde personen. Mensen die mogelijk problemen ondervinden door drinkwater dat kalium bevat, zijn mensen met een nierziekte, oudere personen wier nieren niet meer functioneren zo efficiënt als ze ooit deden en baby's. Mensen met aandoeningen zoals hartaandoeningen, hypertensie en diabetes, evenals mensen die bepaalde medicijnen gebruiken, kunnen ook risico lopen op het ontwikkelen van hyperkaliëmie.
Bijwerkingen
Drinkwater behandeld met kaliumchloride heeft meer kans op nadelige effecten bij gevoelige personen als het te behandelen water een extreem hoog mineraalgehalte heeft. Hoe hoger het mineraalgehalte, hoe meer kalium in het behandelde water vrijkomt. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie kan kaliumtoxiciteit beklemming op de borst, misselijkheid en braken, diarree, kortademigheid en hartfalen veroorzaken. Bijgevolg beveelt de WHO aan dat personen die vatbaar zijn voor toxiciteit geen kaliumsupplementen ontvangen, behalve onder strikt medisch toezicht.
Alternatieven
Bezorgdheid over overmatig gebruik van natrium of kalium uit behandeld drinkwater heeft geleid tot de ontwikkeling van zoutvrije waterontharders. De systemen maken gebruik van keramische korrels. Terwijl het water over het keramische medium stroomt, hechten calcium en magnesium zich aan de korrels om kristallen te vormen. In tegenstelling tot traditionele zoutsystemen worden ionen niet uitgewisseld. Als gevolg hiervan komen potentieel schadelijke elementen zoals natrium of kalium niet vrij in het behandelde water. Magnetische en elektronische onthardingssystemen zijn ook beschikbaar.
