Als er twee dingen zijn die helpen bepalen waar tuiniers regelmatig aan denken, is dat misschien wel zo voedingsstoffen en ongedierte - voedingsstoffen omdat ze het gewas en ongedierte bevorderen en bevorderen omdat ze vaak schade toebrengen. Een belangrijk onderdeel van de missie van een tuinman is om enige controle over die twee factoren uit te oefenen. Meststoffen en pesticiden bieden enige middelen voor die bestrijding, maar overmatig gebruik kan schadelijk zijn voor de directe omgeving en voor het milieu in het algemeen.
tegoed: Katarzyna Antosz / iStock / Getty Images Weten hoeveel kunstmest of bestrijdingsmiddel u moet gebruiken.Overmatig gebruik van pesticiden
Omdat veel pesticiden schadelijk kunnen zijn, niet alleen voor de doelplaag, maar ook voor mensen, huisdieren en niet-doelorganismen - inclusief nuttige - is iets dat moet worden vermeden. De meeste pesticiden zijn niet-selectief, wat betekent dat niet alleen de doelplaag wordt aangetast, maar dat andere organismen - waaronder vele die je misschien niet van plan bent te beschadigen - ook lijden.
Amfibieënpopulaties hebben bijvoorbeeld aangetoond te lijden aan blootstelling aan insecticide en herbicide - niet alleen lokaal, maar wereldwijd - en bijen zijn een ander veel gepubliceerd slachtoffer van onzorgvuldig gebruikte insecticiden. Alle insecten, inclusief roofdieren die u normaal gesproken zouden helpen om ongediertepopulaties binnen de perken te houden, worden gedood door insecticiden. Bovendien bereiken bestrijdingsmiddelenresiduen in voedsel onze tafels in veel van onze favoriete groenten en fruit, evenals vlees, gevogelte en zuivelproducten.
Teveel meststof
Overmatig gebruik van meststoffen heeft negatieve gevolgen, zowel voor het portemonnee als voor het milieu. Voedingsniveaus die planten niet kunnen gebruiken, neigen naar beneden, waar ze het grondwater kunnen vervuilen. Een goede regenval kan het van uw gazon, langs de goten en in een waterweg afwassen, wat een cascade van nadelige effecten in nabijgelegen beken, vijvers en wetlands veroorzaakt. De overmatige groei van waterplanten, en de onvermijdelijke dood en ontleding ervan, kunnen leiden tot verminderde zuurstofniveaus, het doden van vissen en andere waterorganismen.
Deze schadelijke gevolgen treden op op schalen die variëren van de plaatselijke vijver of het moerasgebied in uw buurt tot massieve waterwegen, delta's en estuaria zoals de Chesapeake Bay en de uitstroom van de Mississippi-rivier, en zelfs grote, aanhoudende dode zones in die mariene hulpbronnen veroorzaken . Collectief dragen tuinders in de achtertuin, kleinschalige bedrijven, kleine tot middelgrote commerciële telers en grote agrarische bedrijven allemaal bij aan het probleem.
Test liever dan raad
Weten hoeveel kunstmest je moet gebruiken, is net zo belangrijk als bijvoorbeeld weten hoeveel je de tuin water moet geven. De beslissing of, hoeveel en met welk materiaal moet worden bemest, wordt verder gecompliceerd door factoren die de beschikbaarheid van voedingsstoffen beïnvloeden, zoals de samenstelling van de grond en de pH.
De mensen die meststoffen verkopen, adviseren vaak een specifiek gebruiksschema, maar dit kan onnodig zijn als de juiste grondaanpassingen worden gebruikt om te beginnen. Het is vaak het beste om de grond te testen op voedingsstofgehalte en beschikbaarheid voordat u met een regelmatig schema begint. Doe-het-zelfkits van lokale tuincentra bieden een manier om dit te doen, maar het sturen van een monster naar een grondtestlaboratorium is waarschijnlijk de beste optie. Een van uw hogescholen of universiteiten heeft een Cooperative Extension System-kantoor waar u tegen een bescheiden vergoeding bodemmonsters kunt verzenden of afgeven. Uw dichtstbijzijnde Cooperative Extension Service-kantoor kan bodemtesten en advies geven over de hoeveelheid te gebruiken meststoffen.
Geïntegreerd ongediertebestrijding
Geïntegreerd ongediertebestrijdingof IPM, is een benadering die is ontwikkeld om verder te kijken dan alleen de directe plaag om een breder beeld te krijgen en een meer gerichte, minder schadelijke aanpak te ontwikkelen. De belangrijkste focus ligt op preventie op de lange termijn, het beheer van het ecosysteem, monitoring en identificatie van ongedierte om te beslissen of controles nodig zijn, en het combineren van beheersmethoden voor meer controle. Gecombineerde benaderingen omvatten biologische controles zoals het introduceren van roofdieren, culturele controles zoals veranderende gietmethoden, mechanische en fysieke controles, zoals vallen en barrières, en chemische controles die selectief zijn voor de beoogde plaag en de minste schade aan het milieu toebrengen.
Als een insect bijvoorbeeld de bladeren van een gewas eet, zou een tuinman die de IPM-aanpak gebruikt verschillende dingen doen voordat hij de pesticidespray bereikt:
- Identificeer nauwkeurig de plaag
- Beoordeel de omvang van het probleem en beslis of controle nodig is. Is het een enorme aantasting die grote schade aanricht, of zijn er maar een paar mensen die minimale schade aanrichten?
- Welke natuurlijke roofdieren of andere bestrijdingsmiddelen, zoals op plagen gerichte ziekten, zijn aanwezig om het aantal plagen te beperken?
De tuinman zou dan de minst schadelijke oplossing toepassen - misschien een grote afgifte van roofdierwespen, of een spray Bacillus thuringiensis, of Bt - voordat u toevlucht neemt tot een gifspray. De wespen en Bt bieden het extra voordeel dat ze veilig zijn voor het milieu en niet giftig voor mens of dier. IPM gaat meer over beheer dan over controle - het beperken van plaaggetallen in plaats van ze volledig te elimineren. Staten en gemeenten en het Cooperative Extension System bieden tuinders informatie en training over IPM.
Zie "." Voor meer informatie over het gebruik van pesticiden en meststoffen.
