Modernistische architectuur begon het idee te veranderen van wat een huis zou kunnen beginnen in de jaren 1920. Sinds die tijd zijn traditioneel ontworpen, gebouwde en gedecoreerde huizen blijven domineren, maar daarnaast zijn er allerlei alternatieve en experimentele woonruimtes ontstaan. Er zijn ook huizen die de twee stijlen combineren, bijvoorbeeld oudere, traditionele huizen die zijn ingericht met modern meubilair.
Modern design was een scherpe breuk met het traditionele.Ramen
De grootte, plaatsing en het gebruik van ramen is radicaal anders in traditionele en moderne huizen. Traditionele huizen hebben de neiging om ramen op te nemen die geometrisch op de gevel van het huis zijn geplaatst en van vergelijkbare grootte zijn. Modern ontwerp, vanwege de ontwikkeling van nieuwer en sterker glas dat in veel grotere maten kan worden vervaardigd, kan worden gebruikt voor zeer grote ramen. Sommige moderne huizen hebben zelfs hele muren die alleen van glas zijn gemaakt.
Materialen
Traditionele huizen, niet verrassend, zijn meestal gemaakt van traditionele materialen. Baksteen, hout, gips, stucwerk en steen komen veel voor. Modern design maakt gebruik van nieuwe en meer technologisch geavanceerde materialen. Moderne huizen kunnen worden gevonden gemaakt van beton, versterkt staal of zelfs plastic. Grote balken en andere houten accenten worden vaak gebruikt als een contrast met dingen zoals ruwe betonnen muren. Traditioneel textiel, zoals gordijnen, neigen volledig afwezig te zijn in modern design.
Decoratie
Veel traditionele huizen benadrukken decoratie, zowel interieur als exterieur. Vooral in het Victoriaanse tijdperk van de late negentiende eeuw vertoonden huizen sierlijke decoraties, variërend van peperkoekversiering tot gebeeldhouwde sierlijsten, complexe daklijnen vaak omhuld met leisteen en behang met complexe ontwerpen. Het modernisme heeft dit alles weggenomen in een poging een structuur te creëren die de 'onderliggende waarheid' ervan zou onthullen. Modernistische ontwerpers geloofden dat decoratie bedoeld was om slecht ontwerp te verbergen en dat een eerlijk gebouw kon slagen met de onderliggende structuur zichtbaar.
Minimalisme
In de jaren zestig bereikte het modernisme zijn hoogtepunt in veel woningen die bewust zijn ontworpen als minimalistische ruimtes. Meubels werden tot een minimum beperkt en interieurs werden gekenmerkt door grote, lege ruimtes, kale witte muren en kunstwerken die grote kleurvelden en niet-representatieve patronen benadrukten. Buitenkanten hadden vaak een plat dak, met zware dakranden, smalle, verticale ramen en minder benadrukte ingangen.
Woninginrichting
Modernistische meubels weerspiegelen de esthetische prioriteiten van de modernistische architectuur. Modernistische meubelontwerpers gingen weg van de decoratieve, overvolle uitstraling van de late negentiende eeuw en zochten een look die cool, vrijstaand en vrij van vreemde decoraties was. Terwijl een traditioneel dressoir een spiegel aan de achterkant, randsnijwerk en decoratieve hardware zou kunnen bevatten, zou een modernistische versie van hetzelfde stuk laag bij de vloer zijn, langwerpig en voorzien van minimale hardware, soms afhankelijk van ondersneden deur en ladefronten die kunnen worden geopend door te reiken langs hun randen zodat er helemaal geen deur en lade aan trekt.
