Bomen stippelen onze landschappen die aan een of meer eisen voldoen. Schaduw bieden, vruchten dragen of grenzen aangeven, heeft vaak een nadeel. Die schaduwboom heeft bladeren om te harken, het fruit moet worden geplukt of een puinhoop op de grond worden en bomen langs de randen van het eigendom moeten worden gesnoeid. De meidoorn, een hoge specimenboom, wordt bedekt met prachtige lentebloesems die helaas een zeer onaangename geur hebben.
De meidoorn heeft prachtige bloemen, maar een vreselijke geur.Veel namen
De overvloed aan mei-bloemen heeft de meidoorn de naam mayblossom, maybush of mayflower opgeleverd. Wanneer de meidoorn voornamelijk wordt gekweekt als een haag / grensplant, wordt hij vanwege zijn dichte groeiwijze een haagdoorn genoemd. Bovendien worden hagedoorn, haw en witdoorn door elkaar gebruikt om de meidoornboom te betekenen. Ongeacht de naam is de scherpe bloemgeur onmiskenbaar.
De geur
Met een geur beschreven als die van rottend of ontbindend vlees, zijn zelfs de bijen terughoudend om de bloemen te bestuiven. Zwarte kevers, insecten die zich in rottende materie vermaken of eieren leggen, worden ten onrechte aangetrokken door de bloemen in de overtuiging dat het vlees ontbindt. Terwijl ze van bloem naar bloem gaan op zoek naar hun feest, bestuiven ze de bloemen.
Twee geuren
De gewone meidoorn heeft het ongeluk dat hij behoort tot de meidoornfamilie en lijkt op de geurige meidoorns. Met de aanstootgevende geur het prominente kenmerk van de meidoornboomfamilie, wordt de gemeenschappelijke meidoorn vaak ten onrechte afgekeurd als toevoeging aan het thuislandschap. De gewone meidoorn produceert echter een zeer zoetgeurende bloem.
De reden
Wanneer dierlijk vlees begint te ontbinden, vormt het trimethylamine, een kleurloos gas met een sterke, visachtige, ammoniale geur. Onderzoek heeft uitgewezen dat de meidoornbloemen dezelfde chemische stof produceren. Reizend op luchtstromen om bestuivers dichtbij en veraf te bereiken, verzekert deze geur de bestuiving van de bloemen, de setting van fruit- en zaadproductie, waardoor de volgende generatie meidoorn ontstaat.
