Turfgrass vergelijken is de eerste stap naar het laten groeien van een prachtig gazon. Twee veel geplante grassoorten zijn bermudagrass (Cynodon dactylon) en Kentucky bluegrass (Poa pratensis). Ondanks hun populariteit verschillen ze enorm. Kies het juiste gras voor uw tuin door te bepalen welke het beste past bij de omstandigheden en uw levensstijl van de site. Uw gras zou in zijn omgeving moeten kunnen gedijen terwijl het het dagelijkse gebruik van uw huisdier en familie kan weerstaan.
Winterhardheidsfactoren
Bermudagrass is over het algemeen een warmweersoort en geschikt voor droogtegevoelige gebieden. Slechts een paar winterharde stammen van bermudagrass verdragen de vaak temperaturen onder nul van de planthardheidzones 5 tot 6 van het Amerikaanse ministerie van Landbouw. Beperk het gebruik ervan tot USDA zones 7 tot en met 10.
Kentucky bluegrass is echter winterhard in USDA zones 2 tot en met 7; in USDA zone 2 is de gemiddelde jaarlijkse extreem lage temperatuur min 45 tot 50 graden Fahrenheit. Kentucky bluegrass groeit tijdens periodes van droogte, maar het is minder droogtetolerant dan bermudagrass.
Textuur, uiterlijk en veerkracht
De middellange, draadachtige textuur van Bermudagrass maakt het veerkrachtig en effectief in gebieden met veel voetgangers. Elk van zijn bladen of bladeren is glad en puntig met witte haren die een merkbare ring vormen waar het blad een papierachtige bladschede ontmoet. De soort gras is meestal grijsgroen en sommige hybride rassen zijn diep blauwgroen of donkergroen.
Kentucky bluegrass kan snel herstellen van slijtage, waardoor het een optie is voor gazons voor alle doeleinden. De fijne, zachte bladen maken het echter minder veerkrachtig dan bermudagrass en iets minder wenselijk voor gebieden met veel voetgangers. Het wordt gekenmerkt door gladde, samengedrukte omhulsels. Elk mes heeft een bootvormige punt, waardoor Kentucky bluegrass minder stekelig en comfortabeler is onder blote voeten dan bermudagrass. De bladen en omhulsels zijn donkergroen.
Onderhoudsbehoeften
Bermudagrass kan variëren van weinig tot veel onderhoud, afhankelijk van de kwaliteit van het gazon dat u wilt bereiken. De snelgroeiende, groene, vertakte stengels kunnen 4 tot 6 centimeter lang worden en onder de meest ideale omstandigheden tot 18 centimeter lang. Frequent, laag maaien, samen met water geven, resulteert in de hoogste kwaliteit bermudagrass gras. Minder water geeft een goed of redelijk gras en een vermindering van hoe vaak het moet worden gemaaid.
Kentucky bluegrass vereist meer onderhoud dan bermudagrass. Het ondiepe wortelsysteem vereist vaker water geven tijdens warm weer. Zomermaanden zonder voldoende regenval of irrigatie kunnen ervoor zorgen dat het slapend wordt. Het kan kort worden gemaaid - tot 1 1/2 inch - tijdens koele maanden en mag 3 tot 4 inch lang worden in de zomer.
Gevoeligheid voor plagen en ziekten
Bermudagrass heeft over het algemeen weinig last van plagen, volgens het Alabama Cooperative Extension System. Veel voorkomende plagen die zich voeden met bermudagrass zijn onder meer:
- Legerwormen, die variëren van lichtgroen of bruin tot donkergroen of bruin en vlekken hebben die lange lijnen langs de lichaamslengtes vormen. Het zijn 1 1 / 2- tot 2-inch lange wormen die bruine vlekken op het gras veroorzaken.
- Bermudagrass mijten, die microscopisch kleine, wormachtige, viervoetige wezens zijn die zich voeden met sap.
- Rhodegrass-schaal, of wolluis, zijn kleine, lichtgekleurde of witte schaal-insecten die zich ook voeden met sap.
Ziekten en plagen die kenmerkend zijn voor Kentucky bluegrass zijn onder meer:
- Witte larven, die grijsachtig witte lichamen en bruine koppen hebben en kunnen 3/8 inch tot 2 inch lang worden.
- Billbugs, die eruit zien als witte larven, maar geen poten hebben en 1/4 tot 1/2 inch lang worden.
- Echte meeldauw, een schimmelziekte die vlekken en witte vlekken veroorzaakt.
