Magnolia's (Magnolia spp.) Worden alom bewonderd als bloeiende schaduwbomen. Sommige soorten magnolia zijn bladverliezend en verliezen hun bladeren. Anderen zijn groenblijvend en doen dat niet. Een ander magnolia-onderscheid is dat sommige soorten brede, schotelvormige bloesems hebben, terwijl anderen bloesems in de vorm van een ster hebben. Er zijn zowel inheemse magnolia's als soorten die in Azië zijn ontstaan.
tegoed: Aviavlad / iStock / Getty ImagesDe witte bloesem van een magnoliaboom.Bladverliezende magnolia's door de nummers
Er zijn wereldwijd ongeveer 120 soorten magnolia's, met acht in Noord-Amerika, waarvan zes bladverliezend zijn. Bladverliezende magnolia's zijn de meest koude winterharde. Evergreens vereisen doorgaans warmere klimaten. Elk jaar verschijnen er nieuwe hybride magnolia-cultivars. Cultivars in de vorm van struiken geven de opzichtige, geurige bloesems waarvoor magnoliabomen beroemd zijn.
Bladverliezende magnoliasoorten
Schotelmagnolia (Magnolia x soulangeana) is beroemd om zijn schotelvormige, 3- tot 6-inch brede, roze tot paarse bloemen. Sommige cultivars zijn struiken, terwijl de bomen groeien van 40 tot 70 voet lang in de planthardheidzones 4 tot en met 9 van het Amerikaanse ministerie van Landbouw. Grootbladige magnolia (Magnolia macrophylla) staat bekend om zijn langwerpige bladeren die tot 30 inch lang worden . Het groeit van 30 tot 40 voet lang en levert 8- tot 10-inch brede witte bloemen op met een roze-paarse basis. Bigleaf-magnolia's groeien in USDA-zones 5a tot en met 9b. Sprenger magnolia (Magnolia sprengeri) groeit tot 40 voet lang en 30 voet breed met een lage, spreidende luifel. Het levert opzichtige roze of witte bloemen op in het voorjaar en de bladeren zijn brons of goud als ze in de herfst vallen. Sprenger-magnolia groeit in USDA-zones 7 tot en met 10. Inheems in Azië, groeit magnolia (Magnolia stellata) 15 tot 20 voet lang en levert stervormige witte bloemen in de late winter tot het vroege voorjaar. Het wordt soms gekweekt als een ronde of ovale struik. Sterrenmagnolia's zullen groeien in USDA-zones 4 tot en met 8.
Groenblijvende Magnolia Species
Misschien wel de meest bekende magnolia, de zuidelijke magnolia (Magnolia grandifolia), beroemd om zijn grote, opzichtige witte bloesems, groeit van 60 tot 80 voet lang met een spreiding van 30 tot 50 voet. Zuidelijke magnolia's zullen groeien in USDA-zones 7 tot en met 9. Bekend om zijn extreem geurende geel tot geeloranje bloemen, is Champaca magnolia (Magnolia champaca) een langzaam groeiende groenblijvende plant afkomstig uit tropisch en subtropisch Azië. Het groeit van 25 tot 30 voet hoog in USDA zones 10a tot en met 11.
Koud Winterhard en variabele groei Magnolia's
Komkommer magnolia (Magnolia acuminate), een bladverliezende inheemse boom, is bijzonder winterhard en groeit in USDA zones 2a tot en met 8a, hoewel het geen stedelijke vervuilende stoffen verdraagt. Het groeit van 40 tot 70 voet lang en levert geelachtig groene, tulpvormige bloemen op. Zijn bladeren worden goud als ze in de herfst vallen. Hoewel de inheemse zoete baai magnolia (Magnolia virginiana) zal groeien in USDA zones 5 tot en met 10, is het bladverliezend in het koudere deel van dat bereik en groenblijvend aan het warmere einde. Het wordt gekweekt als een struik of als een boom van 15 tot 20 voet lang in koudere delen van zijn bereik en tot 60 voet lang in de zuidelijke, warmere delen.
