Bestuiving is het proces waarbij stuifmeel wordt getransporteerd van de helmknoppen naar het stigma van een bloem of plant. Sommige planten hebben de mogelijkheid om zelf te bestuiven wanneer stuifmeel van de helmknop valt en op het stigma belandt. De meeste planten hebben baat bij kruisbestuiving. In de natuur vindt kruisbestuiving meestal plaats door wind en dieren.
Typische wildflowerWind
Wind draagt stuifmeel van de ene maïsplant naar de volgende.Sommige planten produceren lichtgewicht stuifmeel waardoor de wind stuifmeelkorrels van de ene naar de andere plant kan dragen. Het kleverige oppervlak van het stigma houdt het stuifmeel vast. Boeren zullen in het algemeen windbestuiving mogelijk maken door gewassen, zoals maïs, dicht bij elkaar te planten.
Dieren
Terwijl de bij zich voedt, kleeft het stuifmeel aan zijn poten en wordt het naar de volgende bloem gedragen.Vogels en insecten spelen een cruciale rol in de bestuiving. De opzettelijke kleuren en geuren van sommige bloemen trekken bestuivers aan met de belofte van voedsel. Een bekend voorbeeld van een bestuiver is de bij die van bloem naar bloem reist en zich voedt met nectar en stuifmeel. Terwijl de bij stuifmeel aan de bij voedt, wordt hij naar de volgende bloem gedragen. Deze bestuivingsmethode vergroot de variatie binnen een plantensoort en verbetert de overlevingskansen.
Bestuivers aantrekken
Terwijl de meeste bloemen afhankelijk zijn van bloemblaadjes en geuren om vogels en insecten met succes te lokken, gebruiken andere bloemen mimiek om dieren aan te trekken. Een voorbeeld hiervan is een Australische orchidee, Chiloglottis trapeziformis, die de geur van een vrouwelijke wesp afgeeft. De mannelijke wesp draagt onbewust stuifmeel van bloem tot bloem terwijl hij op zoek is naar een partner.
