Het klonen van dieren kan een laboratorium met petrischalen vereisen, maar het klonen van planten is eenvoudig. Het is een manier waarop Moeder Natuur planten in het wild vermeerdert en het gebeurt al eeuwen. Heb je ooit een scheut van een wilg of een geranium gesneden en in een vaas gestopt, alleen om te zien dat het stekje wortels groeit? Dat is het klonen van planten op zijn best en het gemakkelijkst. Dit staat ook bekend als het rooten van een stek en in veel gevallen is het een prima alternatief voor het planten van zaden. Een van de voordelen van het stekken van planten uit stekken is dat het vrijwel kosteloos is.
tegoed: John Swithinbank / Photolibrary / GettyImages Voordelen en nadelen van klooninstallatiesKlonen planten
Planten in het wild kunnen niet opstaan en weglopen, en ze hebben tal van verschillende adaptieve mechanismen ontwikkeld om dit fundamentele gebrek aan mobiliteit goed te maken. Omdat de verspreiding van de soort de belangrijkste bestaansreden van een plant is, hebben planten veel verschillende manieren ontwikkeld om baby's te maken, waaronder zaaien en klonen.
Zelfs stadskinderen weten dat planten uit zaden groeien. Veel kinderen staken zonnebloempitten in kleine grondpotten op de lagere school als onderdeel van de basisprincipes van de biologie, het aanbieden van water en zonlicht en het kijken naar het zaad ontspruiten en groeien. Maar veel planten hebben alternatieven voor zaaien, voor het geval hun zaden niet in vruchtbare grond vallen. Een paar hiervan vallen in de categorie klonen, wat in feite betekent dat een babyplant wordt gemaakt die identiek is aan de moederplant.
Manieren planten kloon
Heb je ooit runner-aardbeienplanten gekweekt? Als dat zo is, heb je gezien hoe de "moeder" planten een soort gemodificeerde plantstengel uitzenden die een loper wordt genoemd. De loopsteel wortelt ergens op een paar voet afstand van de moeder en een nieuwe plant groeit ervan en produceert een "dochter" plant. Deze dochterplanten zijn exact hetzelfde als de moederplant en kunnen zelf lopers uitzenden. Nieuwe planten gemaakt van hardlopers - in aardbeien, gras en zelfs uien - zijn klonen, identiek aan de moederplanten. Maar planten kunnen zichzelf ook klonen door uit gevallen takken of uit stronken te ontspruiten.
Je kunt veel soorten planten zelf klonen in een proces dat tuinders bewortelende stekken noemen. Je moet een stengelgedeelte, vaak een tip, afsnijden en in water of anders een vochtig bewortelingsmedium, zoals potgrond, leggen en het daar laten totdat er kleine wortels uit de basis van het stek groeien. Serieuze tuinders gebruiken soms bewortelingshormonen om beworteling te veroorzaken, waarbij de gesneden stengels in de hormonen worden ondergedompeld voordat ze worden beworteld. Zodra het wortelsysteem lang genoeg is, verplaats je de nieuwe plant naar een grotere pot of een tuinbed.
Voordelen van klonen
Er zijn veel voordelen van klonen die dit voortplantingssysteem te prefereren boven zaaien. Ten eerste hoef je geen zaden te kopen. Ten tweede zijn zaden niet altijd levensvatbaar, wat betekent dat ze niet altijd ontkiemen. En zelfs als ze dat doen, als je hoopt op een plant die op de ouderplant lijkt, kun je teleurgesteld zijn. Zaden zijn bloemen van een plant bestoven door bloemen van een andere, en ze krijgen de kenmerken van beide ouders. Er is geen garantie dat een plant eruit zal zien zoals de zaadmoeder eruit ziet.
Het grote nadeel van klonen is dat het niet gemakkelijk of zelfs mogelijk is in elke plantensoort. Veel groenten en eenjarigen klonen niet. Het klonen van een eik zal bijvoorbeeld moeilijk zijn. Aan de andere kant, als je kunt klonen, is het een sneller proces om van een stek naar een kleine plant te gaan, van een zaadje naar een sterke, transplanteerbare zaailing.
