Huiseigenaren worden vaak geconfronteerd met twee soorten zakkenmest - gecomposteerde koeienmest en gedehydrateerde koeienmest, en ze moeten beslissen welke ze gebruiken. Beide meststoffen leveren stikstof, fosfor en kalium, de belangrijkste voedingsstoffen voor plantengroei. In tegenstelling tot veel kunstmest bevat mest ook micronutriënten, zoals calcium en magnesium. Mest verbetert ook de bodemstructuur; het vermindert de bodemdichtheid en verhoogt de afvoer in kleigrond, en het verhoogt het vochthoudende vermogen van zandgrond. Hoewel zowel gecomprimeerde koeienmest als gedehydrateerde koeienmest gunstig zijn voor het kweken van sierplanten en groenten, verschillen ze vanwege hun verwerkingsmethoden.
tegoed: Andrea Santini / iStock / Getty Images Veel koeienmest.Omgaan met gemak
Gedehydrateerde koeienmest is gemakkelijker te verwerken en toe te passen op sier- of moestuinbedden omdat deze minder weegt. Meestal wordt gecomposteerde koeienmest verpakt in gewichten van 40 of meer pond, terwijl gedehydrateerde koeienmest verpakt wordt in gewichten die beginnen bij 25 pond. Gecomposteerde koeienmest heeft een veel hoger watergehalte dan gedehydrateerde koeienmest, wat het extra gewicht van gecomposteerde mest verklaart. Gewoonlijk is de bron van in zakken verpakte gecomposteerde koeienmest melkveehouderijen of feedlots. Gecomposteerde mest van hoge kwaliteit wordt geproduceerd door consistente procedures die zorgen voor de juiste draai- en vochtbeschikbaarheid tijdens het composteringsproces. Afgewerkte gecomposteerde koeienmest heeft een bodemachtige consistentie. Het wordt verwarmd tot 180 graden Fahrenheit om uitgedroogde mest te produceren. Gedehydrateerde koeienmest is ongeveer 17 procent vochtig en is tot een fijne consistentie gemalen.
Nutriënten Inhoud
Stikstof, fosfor en kalium zijn geconcentreerd in gedehydrateerde koeienmest, en dus minder gedehydrateerd dan gecomposteerde koeienmest moet worden toegepast op tuinbedden. De hoeveelheden totale voedingsstoffen in mest zijn niet zo belangrijk als de voedingsstoffen die voor planten beschikbaar zijn. Fosfor en kalium zijn in een gebruiksvriendelijke vorm in mest aanwezig, maar stikstof komt in twee belangrijke vormen voor: organische stikstof en ammoniakstikstof. Organische stikstof in mest is in eerste instantie niet beschikbaar voor planten, maar na verloop van tijd valt het uiteen in beschikbare stikstof zolang de mest in contact is met de bodem. Ammoniakestikstof is de belangrijkste vorm van stikstof die beschikbaar is voor planten. De hoge hitte tijdens de verwerking van gedehydrateerde koeienmest zorgt ervoor dat meer van zijn ammoniakstikstof in de lucht verdwijnt dan gecomposteerde mest verliest.
Inhoud pathogeen en wietzaad
De warmte die wordt gegenereerd door microbiële activiteit tijdens het composteringsproces van mest, doodt de meeste pathogenen en wietzaden. Het draaien van de mest tijdens het composteringsproces zorgt ervoor dat alle delen ervan worden blootgesteld aan optimale microbiële activiteit. Het toepassen van warmte - meestal hoger dan 150 graden Fahrenheit - om gedehydrateerde koemest te produceren, kan pathogenen en wietzaden nog verder verminderen.
Zoutgehalte
Gedehydrateerde koeienmest heeft een hoger zoutgehalte dan gecomposteerde koeienmest omdat het een meer geconcentreerd product is. Zoutgehalte is geen probleem in goed doorlatende grond en waar regenval of irrigatie voldoende is. Slechte grond en buitensporige toepassingen van gedehydrateerde koeienmest, vooral rond jonge planten, kunnen echter schade veroorzaken en een slechte groei van planten veroorzaken.
