Leverkruid (Marchantia polymorpha) is een wijdverbreide wiet die voorkomt in tropische tot arctische gebieden. Het groeit vaak in voorraad boomkwekerijen; het kan kassen besmetten en groeit ook in extreem vochtige gebieden in gazons en landschappen. Levermos groeit plat op de grond en vormt dichte matten die voorkomen dat water de wortels van nabijgelegen planten bereikt. De wiet is moeilijk uit te roeien, maar preventieve methoden en natuurlijke en chemische herbiciden kunnen leverkruid helpen elimineren en doden.
tegoed: ntdanai / iStock / Getty ImagesLiverwort wiet.Leverwortelspreiding en invasie
Leverkruidonkruid brengt op twee manieren nieuwe gezwellen voort. Ze produceren kleine sporen die door luchtstromen worden vervoerd naar nieuwe gebieden waar de sporen nieuw onkruid worden. Leverkruid reproduceert ook door het vormen van kleine, knopachtige takken, gemmae genoemd, in cupachtige oppervlaktestructuren. De gemmae maken zich los van de plant door mechanische krachten, zoals vallende regendruppels of irrigatie boven het hoofd, en vormen vervolgens nieuwe planten in nabijgelegen gebieden. Het wordt niet aanbevolen om met de hand aan de wiet te trekken, omdat plantendelen die gemmae bevatten kunnen afbreken en de wiet verspreiden. Culturele methoden die profiteren van hoe levermos groeit en zich verspreidt, helpen de wiet te bestrijden.
Controle van de groeiomstandigheden
De omstandigheden die planten helpen groeien, zoals vocht en bemesting, bevorderen ook de groei van levermos. Het vermijden van planten die te veel water geven en het oppervlak van het groeimedium laten uitdrogen, helpt de groei van levermos te verminderen en kan het doden, omdat levermos geen normale of diepe wortels heeft. Het gebruik van grove mulch, zoals cacaomulchmulch, vermindert oppervlaktevocht en regelt ook de besmetting met leverwortel. Een andere methode is om de luchtstroom in de omgeving te verhogen om de luchtvochtigheid te verminderen en zo de groei van de leverwortel te vertragen. Luchtstroom kan ook worden verhoogd door planten uit elkaar te plaatsen. Het opnemen van kunstmest in het plantmedium, in plaats van het op het oppervlak aan te brengen, is een andere manier om de verspreiding van leverkruid te voorkomen.
Natuurlijke Herbicide Controle
Vaak herbiciden geproduceerd uit natuurlijke bronnen, genaamd "biorational herbiciden," kunnen levermoskruid verminderen of elimineren. Van deze herbiciden wordt gedacht dat ze geen schadelijke organismen schaden en geen significante nadelige milieueffecten hebben. Herbiciden die azijnzuur, pelargonzuur of oregano-extract bevatten, kunnen leverwortelinvasies helpen beheersen. Breng azijnzuur aan als een 10 tot 20 procent oplossing, pelargonzuur als een 3 procent en oregano olie-extract als een 2 procent oplossing met een sproeier. Andere natuurlijke herbiciden, zoals kaneel- en rozemarijnoliecombinaties of kruidnagel-, rozemarijn- en tijmoliecombinaties, waren niet effectief tegen leverwortel, volgens onderzoeksstudies in de Horticultural Department van Oregon State University.
Chemische herbicide controle
Verschillende chemische herbiciden, zoals flumioxazine, quinoclamine en natriumcarbonaat peroxyhydraat, zijn effectief tegen leverwortel, vooral als de besmetting niet erg groot is. Flumioxazine komt in korrelvorm; het wordt alleen aanbevolen voor veld- of kwekerijcontainers en niet voor gebruik binnenshuis. Quinoclamine is een algicide en is ook niet geregistreerd voor gebruik binnenshuis. Natriumcarbonaat peroxyhydraat komt in korrelvorm en valt uiteen in natriumcarbonaat en waterstofperoxide wanneer het in contact komt met water. Het is gelabeld voor gebruik in de kas en kan worden toegepast met ongeveer 0,1 pond per vierkante voet. Het bestrijdt leverwortelbesmetting door zijn sporen te doden en kan zelfs na leverwortel effectief zijn.
