Erwtplanten zijn eenjarige planten, wat betekent dat ze hun levenscyclus, van kieming tot de vorming van nieuwe zaden, binnen een jaar voltooien. Ze maken deel uit van de familie van peulvruchten, of wetenschappelijk gezien, de Leguminosae. Erwten zijn gemakkelijk te kweken en worden vaak gebruikt in klaslokalen om kinderen te leren over plantenbiologie.
De eierstok van de erwtenplant wordt de peul en omhult de zaden.Ontkieming
Een erwtplant begint als een zaadje. Zaden hebben water, warmte nodig en moeten op een goede locatie worden geplant om te ontkiemen. Zodra aan die behoeften is voldaan, wordt de buitenste schil van het zaad zacht en begint een kleine wortel naar beneden te groeien. Deze wortel begint voedingsstoffen uit de grond te nemen om de zaailing te helpen groeien.
Tegelijkertijd begint een kleine shoot omhoog te groeien. Wanneer de zaailing het oppervlak van de grond doorbreekt, ontvouwen de kleine bladeren zich en beginnen het fotosyntheseproces. De bladeren en stengels bevatten chlorofyl, dat het licht van de zon en koolstofdioxide omzet in suiker die de erwtenplant opslaat of als voedsel gebruikt.
Bestuiving
De erwtenplant blijft groeien, en omdat het een klimplant is, stuurt hij lange ranken uit die zich uitstrekken en zich vasthechten aan hekken, palen of zelfs grotere planten. Ondertussen wordt de wortel net zo groot onder de grond en trekt stikstof uit de grond door hobbelige knobbeltjes langs het oppervlak van de wortel.
Bloemen ontwikkelen die zowel mannelijke als vrouwelijke voortplantingsorganen bevatten. De mannelijke organen, de meeldraden genoemd, houden stuifmeel op de kleverige uiteinden, helmknoppen genoemd. De vrouwelijke organen, stijlen genoemd, bevatten de eierstokken, waar de toekomstige zaden zullen groeien, en het stigma, het kleverige uiteinde waar het stuifmeel wordt afgezet.
Hoewel erwtenplanten zelfbestuivend zijn, produceren ze geurende witte en paarse bloemen om bijen en andere insecten aan te trekken.
Bevruchting
Zodra de erwtenplant is bestoven, begint het bemestingsproces. De stuifmeelkorrels reizen via de binnenband van de stijl naar de eierstok. Deze korrels bevruchten dan de eicellen, die de zaden worden.
De bloemen verwelken en vallen weg, en de eierstok zwelt op, waardoor de toekomstige zaden worden beschermd. In erwten verlengt deze bedekking, die lijkt op een lange, bijna cirkelvormige buis. Wanneer de zaden volwassen zijn, kunnen ze worden gevoeld en gezien door de buitenmuren.
Zaadverspreiding
Erwten die voor landbouwproductie worden geteeld, worden meestal geoogst voordat de zaaddozen uitdrogen. De erwten die we eten zijn onrijpe zaden. Die peulen die op de wijnstok achterblijven, zullen uiteindelijk uitdrogen en splitsen, waardoor de op dezelfde manier gedroogde zaden op de grond vallen. De originele plant verwelkt en sterft. De nieuwe zaden worden meestal ver genoeg weggegooid van de ouderplant om een goede zaadverspreiding te garanderen. Zodra de omstandigheden goed zijn, zullen de nieuwe zaden ontkiemen en begint de cyclus opnieuw.
