Bomen zijn misschien niet het eerste waar je aan denkt als je denkt aan New Jersey, de dichtstbevolkte staat in de VS. Maar van landelijke dennenbossen tot stedelijke boomschaduwige trottoirs, New Jersey is de thuisbasis van vele boomsoorten. In feite is de Garden State een van de weinige staten met twee officiële bomen - een staatsboom, de noordelijke rode eik en een herdenkingsboom, de bloeiende kornoelje.
De staatsboom van New Jersey is de noordelijke rode eik.Noordelijke rode eik
De staatsboom van New Jersey, "Quercus rubra", is een van de meest voorkomende eikenbomen aan de oostkust. Het bereik strekt zich uit van Minnesota tot het zuiden van Alabama en tot in Nova Scotia, waar het de meest noordelijke inheemse eik is, volgens de Forest Service van de U.S. Agriculture Department. De zich verspreidende, symmetrische vorm en dieprode herfstkleur van de noordelijke rode eik maakt het een populaire boom voor werven en straatbeelden in New Jersey, terwijl de eikels voedsel bieden voor eekhoorns, kalkoen, herten en andere Noord-Amerikaanse dieren in het wild.
Bloeiende kornoelje
Bloeiende kornoeljeAantrekkelijke kornoeljebomen komen in de VS zo vaak voor dat ze niet alleen in New Jersey, maar ook in Virginia en Missouri als staatsbomen worden beschouwd. "Cornus florida" is inheems in de oostelijke VS, inclusief New Jersey. Een kleine bladverliezende boom met delicate takken en grote, groene bladeren, de kornoelje is het meest herkenbaar aan zijn bloemachtige schutbladen - vier gespecialiseerde, afgeronde bladeren die kleine, onopvallende bloemen omringen. Schutbladkleuren variëren van diep tot lichtroze, puur wit of wit getint met groen. In de herfst wordt kornoeljebladeren dieprode tot paars en in de winter verschijnen clusters van rode bessen.
Pitch Pine
Pekdennen, "Pinus rigida," is de meest voorkomende pijnboom in de landelijke Pine Barrens in het zuiden van New Jersey, maar kan ook worden gevonden in kust- en Appalachian-gebieden in de oostelijke VS Met zijn zware schors en smerig uiterlijk, is de groenblijvende boom vooral in staat om bosbranden te overleven en is ook bekend als fakkelpijnboom. Omdat velddennen zoveel hars bevatten, wordt hun hout vaak gebruikt voor spoorwegbanden, constructie en brandstof. De dennen worden gemiddeld 60 voet lang en hebben geelgroene naalden die in bundels van drie voorkomen. Pekdennenzaden zijn een nietje in het dieet van boomkleverige kippen, chickadees en verschillende andere vogels.
Tulpenboom
Vaak ten onrechte een populier genoemd, is de tulpenboom eigenlijk een soort bladverliezende magnolia afkomstig uit vele delen van het noordoosten. In New Jersey groeit "Liriodendron tulipifera" vaak in gebieden buiten de dennenbomen of dennenbossen. Tulpenbomen zijn gemakkelijk te onderscheiden in noordelijke landschappen door hun heldergroene gelobde bladeren en de boterachtige gele komvormige bloemen die hun takken in het voorjaar bedekken. Zoals veel van de meest voorkomende bomen van New Jersey, heeft de tulpenboom een aantrekkelijke piramidale vorm die hem populair maakt in de landschapsarchitectuur. Het staat ook bekend om zijn schitterende gele herfstbladeren. Kolibries, vinken en andere vogels voelen zich aangetrokken tot de nectar in tulpenboombloemen.
Witte eik
Witte eiken zijn inheems in de hele oostelijke VS maar komen net als de noordelijke rode eik vooral voor in landschappen van New Jersey. "Quercus alba" is een volle, zich uitbreidende eik met delicate, schilferige schors die merkbaar lichter is dan andere eiken, meer een witgrijze kleur dan de typische bruin. Bladeren zijn donkergroen aan de bovenkant, lichter groen aan de onderkant en zwaar gelobd. Het gezaagde hout van witte eik krijgt een warme gele kleur, waardoor het populair is voor vloeren. Verschillende van de beroemdste witte eiken noemen het huis van New Jersey, waaronder de Mercer Oak, een 300 jaar oude boom die het Princeton Battlefield State Park over het hoofd zag voordat het in 2000 door harde wind werd verslagen, en de Washington Oak, een andere beschermde boom in Princeton Battlefield.
