Dille, een inwoner van de Middellandse Zee, behoort tot de peterseliefamilie en heeft een lange geschiedenis van gebruik door mensen. Tegenwoordig cultiveren telers dille in vele delen van de wereld, waarbij India en Pakistan twee van de grootste commerciële activiteiten hebben. Kwekers waarderen twee afzonderlijke delen van de plant vanwege hun culinaire en medicinale eigenschappen. De dille wiet, of bladeren, en het dillezaad, dat gewoonlijk verwijst naar de vrucht van de plant.
Kwekerswaarde zowel dille-wiet als dillezaad.Onkruid
Het gebladerte of "wiet" van de dilleplant heeft een varenachtige, luchtige uitstraling en een frisse zoete smaak. De bladeren vinden hun weg naar vele recepten voor soepen, sauzen en salades als smaakstof. Het meest opvallend is dille-wiet een belangrijk ingrediënt voor een populair type augurk. De wiet kan zijn smaak verliezen als hij wordt gekookt. Gebruik voor het beste resultaat de bladeren rauw of voeg ze toe aan een gerecht kort voordat het klaar is met koken. Je kunt ook een thee maken van dille-wiet. Gebruik dille wiet zo snel mogelijk na het oogsten, als je de plant in je tuin kweekt.
Dillezaad
Dillezaad is technisch gezien geen zaad. Het is een vrucht van minder dan een centimeter lang die in twee helften wordt gescheiden, die elk één echt zaad bevatten. Dillezaad heeft een scherpere smaak dan de wiet en wordt gebruikt bij het beitsen en als smaakmaker. Om dillezaden te oogsten, snijdt u de bloemkoppen van de plant net op het moment dat het fruit bruin begint te worden, waardoor een deel van de stengel verbonden blijft met de zaden. Hang de stelen ondersteboven in een droge ruimte. Wanneer de vruchten zijn opgedroogd, schudt u ze van de steel af en plaatst u ze op een plek uit de buurt van hitte en fel licht in een luchtdichte container. Onder de juiste omstandigheden kunnen ze tot een jaar meegaan.
Geneeskrachtig
Dillezaad heeft een lange geschiedenis van medicinaal gebruik. Beoefenaars gebruiken dille als een behandeling voor verschillende maagaandoeningen, slapeloosheid en als een mild diureticum. Het kauwen van dillezaden is geaccepteerd onder kruidkundigen als een behandeling voor slechte adem. Dille kan ook winderigheid verlichten. De naam dille komt van het Noorse woord dat "tot rust" betekent, wat verwijst naar de anti-winderigheidseigenschappen van de dilleplant, volgens Purdue University. Kruidkundigen gebruiken ook dille om borstvoeding bij moeders die borstvoeding geven te bevorderen en om koliek bij zuigelingen te helpen voorkomen.
Aanplant
Je kunt een voorraad verse dille-wiet en dillezaad creëren door de plant in je tuin te laten groeien. Selecteer een goed doorlatende, voedselrijke plek met een mild zure grond. Plant dille op een zonnige plek die bescherming biedt tegen harde wind. Groei dille uit zaden - echte zaden niet de vrucht - omdat het niet goed groeit wanneer getransplanteerd. Plaats de zaden ongeveer 1/4 inch in de grond. Als u in meerdere rijen plant, plaatst u de rijen 2 voet uit elkaar. Houd de rijen onkruidvrij en gebruik jaarlijks in het voorjaar een 5-10-5 kunstmest, adviseert de University of Minnesota Extension.
