Het is vermakelijk om een komkommer (Cucumis sativus) te zien groeien door zijn stadia van kleine wijnstok tot full-size plant met eetbare vruchten. Omdat de bodemtemperatuur het Fahrenheit-bereik van 70 graden bereikt, is het tijd om komkommer te planten, een van de meest populaire groenten in de Cucurbitaceae-plantenfamilie. Het produceren van fruit dat wordt gebruikt voor het beitsen, snijden of vers van de wijnstok eten, komkommer is een eenvoudige groente om te kweken in een eigen tuin.
Zaaien en opkomst van zaailingen
De zaden van wijnstokkomkommersoorten zoals 'Boston Pickling' en 'Lemon Cucumber' worden gezaaid met vier tot vijf zaden per heuvel aarde of 2 tot 3 voet uit elkaar in een rechte rij. Zaadkieming, of kiemen, vindt vrij snel plaats. Kijk uit naar de tweebladige zaailingen die drie tot tien dagen na het zaaien boven de grond uitkomen.
De eerste twee bladeren van een zaailing worden zaadlob genoemd en zijn rond met gladde randen. De volgende bladeren zijn echte bladeren met de karakteristieke komkommerhartvorm en scherpe randen.
De grond moet altijd vochtig blijven als de zaailingen beginnen te groeien. Steek uw vinger in de grond om te testen op vocht. Het mag niet droog zijn voorbij het gewricht van de eerste vinger. Als zaailingen een hoogte van 4 inch bereiken, verwijdert u een aantal van hen zodat de resterende 1 ½ voet uit elkaar staan.
Elke struiksoort komkommer vereist 2 tot 3 vierkante voet ruimte en het wijnstoktype kan tot 6 voet hoog worden. Trellis-systemen of tomatenkooien kunnen worden gebruikt om planten van het wijnstoktype te ondersteunen.
Plant komkommerzaden elke twee tot drie weken tot drie maanden vóór de eerste gemiddelde jaarlijkse vorstdatum van uw gebied om een continue oogst van komkommervruchten te hebben naarmate de zomer vordert.
Bloei en bestuiving
Komkommers produceren twee soorten heldere, goudgele bloemen: mannelijk en vrouwelijk. Mannelijke bloemen verschijnen eerst, maar produceren geen fruit en vallen af nadat de bestuiving is voltooid. Vrouwelijke bloemen verschijnen binnen een tot twee weken.
Komkommerplanten zijn niet zelfbestuivend; ze hebben bijen of andere bestuivers nodig om hun stuifmeel van mannelijke bloemen naar vrouwelijke bloemen te dragen. Insecticiden die worden toegepast in de groeifase van komkommers kunnen de bestuivers doden en het bestuivingsproces verstoren.
Vruchtvorming en oogst
Nadat vrouwelijke komkommerbloemen zijn bestoven, zwellen ze aan hun basis en beginnen zich te ontwikkelen tot fruit. Komkommervruchten kunnen meestal 50 tot 70 dagen na het zaaien worden geoogst, afhankelijk van de variëteit en de weersomstandigheden.
Komkommervariëteiten die worden gebruikt voor het beitsen zijn klaar om te oogsten wanneer de vruchten 3 tot 4 inch lang worden. De oogst duurt zeven tot 10 dagen voor elk van die planten. De langere vruchten van variëteiten die worden gebruikt voor het snijden zijn klaar voor de oogst wanneer ze 7 tot 8 inch lang zijn, en hun oogsttijd kan zo lang als vier tot zes weken duren.
Tijdens de piekoogst moeten komkommervruchten om de twee dagen worden geplukt. Komkommerplanten produceren meer fruit wanneer het fruit regelmatig wordt geplukt. Fruit dat op de wijnstokken achterblijft, wordt bitter en hun schil taai.
Een volwassen komkommerplant produceert ongeveer 5 pond fruit, of ongeveer 10 vruchten die elk 6 ons zijn. Heirloom-variëteiten produceren echter ongeveer 2 tot 3 pond fruit per plant.
Post-Harvest
Wanneer de oogst voltooid is, trek je de wijnstokken of struiken uit de grond en leg je ze in de compostbak of stapel. Lange wijnstokken kunnen worden gesneden in lengtes van 1 tot 2 voet voor snellere ontleding. Wijnstokken of struiken die op de grond achterblijven om te ontleden, kunnen ongedierte of ziekten in de tuin aantrekken.
