Wanneer twee materialen op een sterke, breukbestendige manier moeten worden samengevoegd, zorgt weerstandslassen voor de klus door hitte en druk. Elektrische stroom creëert warmte, terwijl elektroden of andere apparatuur druk uitoefenen. Op deze manier worden twee stukken materiaal (meestal metaal, maar soms ook plastic) aan elkaar gehecht. De vijf verschillende methoden van weerstandlassen zijn het meest geschikt voor specifieke soorten materialen, projecten en verbindingen.
Weerstandsvleklassen
Puntlassen verbindt twee of meer metalen platen aan elkaar, die in een overlappende positie worden gehouden tussen een paar laselektroden, een vaste en een mobiele. Wanneer zware stroom door deze elektroden wordt geleid, voegt de bovenste elektrode ook gelijktijdig neerwaartse druk toe. Het resultaat is een las die plaatsvindt op de plek tussen de twee elektroden. Om verdere lassen te maken, worden de platen verplaatst en verplaatst.
Puntlassen wordt veel gebruikt bij de productie van auto's, vliegtuigen, stalen huishoudelijke meubels en stalen containers.
Bij puntlassen kan de lasser lassen strategisch op kleine plekken langs de werkstukken positioneren. Dit zorgt voor meer controle en een redelijk uniforme laslijn langs een specifieke randas op het stuk dat wordt gelast.
Puntlassen kost doorgaans lagere kosten, zowel voor apparatuur als arbeid. Puntlassen vereist meestal niet het geavanceerde niveau van vakkundige training dat nodig is voor meer nauwkeurig of complex laswerk. Bovendien is puntlassen over het algemeen sneller dan andere soorten lasbewerkingen.
Er kan echter meer geschoolde arbeid vereist zijn voor het doorlopende onderhoud van puntlassen. Bovendien zal puntlassen niet werken als de te lassen stukken een significante dikte hebben.
Weerstandsprojectielassen
Projectielassen worden voornamelijk gebruikt op elektrisch, auto- en bouwgebied en verbinden metaalplaten of componenten met behulp van elektroden. Deze elektroden worden rechtstreeks op de te verbinden metalen stukken aangebracht. Vervolgens worden tegengestelde krachten door de elektroden geleid.
De voordelen van projectielassen omvatten flexibiliteit, aangezien de lasser meer dan één plek tegelijk kan lassen. Bovendien kan de lasser gelaste plekken dichter bij elkaar plaatsen dan mogelijk is met puntlassen. Ten slotte zien lassen er wat netter en minder opdringerig uit dan bij puntlassen.
Projectielassen kan echter niet op metalen worden gebruikt. Bovendien kan projectielassen duurder worden vanwege de hogere investering in de benodigde apparatuur.
Weerstandslassen
Bij stuiklassen vindt het aangrenzende van twee oppervlakken gelijktijdig plaats over de gehele getroffen werkstukoppervlakken in plaats van op kleine plekken.
De warmte die nodig is om die verbinding tot stand te brengen - of wat coalescentie wordt genoemd in lasjargon - wordt gecreëerd door de elektrische weerstand die wordt geproduceerd door weerstand tegen de stroom die wordt doorgegeven en tussen die twee oppervlakken wanneer ze tegenover elkaar staan.
In een standaard stomplas worden de twee te lassen stukken eerst onder druk samengebracht. Vervolgens wordt stroom aangebracht, waardoor het contactgebied voldoende wordt verwarmd om de uitgeoefende druk de delen samen te laten smeden. Met andere woorden, een stomplas is een eentrapswerking van zowel stroom als druk.
De lasser blijft druk en stroom uitoefenen totdat het getroffen gebied plooibaar en zacht wordt. De voortdurende, gelijkmatige toepassing van druk creëert uiteindelijk de lasverbinding, die meestal vrij soepel en gelijkmatig is.
Buttlassen wordt meestal gebruikt in draden en staven met metingen met een kleine diameter.
Flitslassen
Flash butt lassen is zoals butt lassen, hierboven beschreven, behalve dat hier de lasser de twee stukken verbindt door lichte druk uit te oefenen en vervolgens een zware stroom door de verbinding te laten gaan. Het flitsen brandt in feite oppervlakte-onregelmatigheden weg.
Flitslassen is wat de meeste mensen denken als ze het woord 'lassen' horen. Dit proces produceert een boog bij de las die wordt gelast. Nadat de las voldoende warmte heeft gegenereerd, worden de onderdelen fysiek met elkaar verbonden onder druk en wordt tegelijkertijd de stroom toegepast.
Flitslassen wordt vaak gebruikt voor het aan elkaar lassen van kettingschakels, assen en raileinden. Het wordt ook gebruikt in grote bouwconstructies, sommige soorten carrosserie voor autoreparatie en in andere situaties waarin de lasser zeer grote stukken metaal op een veilige, stressbestendige manier met elkaar moet verbinden.
Flashlassen is een sneller type weerstandlassen, aangezien de lasser het te lassen oppervlak niet hoeft voor te bereiden zoals bij andere methoden. Bovendien verbruikt het over het algemeen minder energie en kost het minder om een klus te klaren. Gezien de vonken die het produceert, heeft het echter een veel hoger risico op brand. Door het knipperproces gaat er wat metaal van het oppervlak verloren. Ten slotte kan het moeilijk zijn om de uitlijning van de stukken die aan elkaar worden gelast te handhaven.
Weerstand naadlassen
Naadlassen is precies hoe het klinkt: een methode om de naad tussen twee metalen stukken te lassen.
Naadlassen maakt gebruik van wielvormige elektroden om langere, continue lassen te produceren voor een sterkere verbinding. Hoewel sommige verbindingen door een bekwame individuele lasser moeten worden gelast, leent naadlassen zich goed voor een geautomatiseerd machineproces. Het resultaat is snel en nauwkeurig lassen met ongelooflijk sterke verbindingen. Natuurlijk worden machinaal gelaste verbindingen altijd visueel geïnspecteerd en indien nodig versterkt door puntlassers.
Naadlassen kan ook meerdere parallelle naden produceren met minder overlapping in vergelijking met punt- of projectielasmethoden. Bovendien produceert naadlassen verbindingen waardoor de gas- of vloeistofinhoud niet kan ontsnappen.
De nadelen zijn gering. Het kost over het algemeen meer om een naadlasverbinding te bereiken dan via andere methoden. Bovendien is naadlassen alleen geschikt voor rechte asnaden. Ten slotte kan het moeilijk zijn om een verbinding te maken voor alle stukken dikker dan 3 millimeter.
