Stikstof wordt gezien als de belangrijkste van alle voedingsstoffen in meststoffen. Het is ook de moeilijkste voedingsstof om in de bodem te meten. De microben in de bodem regelen de dagelijkse toevoer van stikstof. In lange periodes van koud, droog of nat weer worden de microben vertraagd, waardoor de stikstofafgifte in de bodem wordt beïnvloed. Te veel stikstof is niet goed, omdat het verbranding van kunstmest kan veroorzaken. Het kan zelfs de groei van gewassen vertragen of leiden tot overmatige vegetatieve groei. Verschillende groenten hebben verschillende eisen aan stikstof.
tegoed: Jupiterimages / Photos.com / Getty ImagesOnderscheid maken tussen meststoffen
Een van de gemakkelijkste manieren om het gehalte aan voedingsstoffen in kunstmest te achterhalen, is te onthouden dat kunstmeststoffen worden ingedeeld in de hoeveelheden stikstof, fosfor en kalium, of de N-P-K-verhouding. De hoogste stikstofmeststof, ammoniumnitraat, bevat de verhouding 33-0-0 of 34-0-0, maar deze mag alleen worden gebruikt in speciale bodem- en groeicondities. Evenzo bevat de uitgebalanceerde meststof, zoals de naam al aangeeft, een balans van alle drie voedingsstoffen in een verhouding van 6-6-6, 8-8-8 of 10-10-10.
Hoge stikstofbehoefte
Groenten die een hoog stikstofgehalte vereisen, zijn bieten, spruitjes, broccoli, kool, bloemkool, Aziatische groenten, aardappel, prei, spinazie en snijbiet. Hoge stikstofverhouding in meststoffen is 16-5-5.
Middelgrote stikstofbehoefte
Groenten met een gemiddelde of evenwichtige stikstofbehoefte zijn witlof, asperges, aubergine, sla, knoflook, ui, pompoen, paprika, tomaat en suikermaïs. Een uitgebalanceerde stikstofverhouding in meststoffen is 16-16-16.
Lage stikstofbehoefte
Groenten die weinig stikstof nodig hebben, zijn komkommer, wortelen, tuinbonen, erwten, radijs, pastinaak, raap en koolraap. Een lage stikstofverhouding in meststoffen is 5-10-10.
Stikstof voor fruithoudende groenten
De fruitdragende groenten zoals aubergine, komkommer, peper, meloen en tomaat hebben een goede dosis stikstof nodig om een gezonde plant te starten. Maar later als het fruit begint te vormen, hebben ze een meststof nodig met hoge concentraties kaliumchloride.
Tips voor het bemesten van de moestuin
Voor een optimale productie moeten jaarlijks meststoffen worden toegevoegd aan de moestuin. De beste manier om het fosfor-, stikstof- en kaliumgehalte in de bodem te bepalen, is door een grondtest. Bodemtests bepalen precies hoeveel voedingsstoffen aan de grond moeten worden toegevoegd met het oog op de groenten die worden geteeld. De gemakkelijkste manier om te bemesten is om een commerciële meststof van goede kwaliteit te gebruiken die speciaal is gemaakt voor groentetuinbouw. Over het algemeen hebben de bladgroenten en maïs grotere hoeveelheden stikstof nodig, de peul- en fruitgewassen hebben meer fosfor nodig en de wortelgroenten hebben een extra portie potas nodig. Tenzij de grond een aanzienlijk tekort heeft aan belangrijke voedingsstoffen, is het vaak niet belangrijk om speciale meststoffen te gebruiken voor de verschillende groenten in kleinere tuinen. Bij grote commerciële groentegewassen is de bodemanalyse echter gericht op specifieke gewassen.
