Een beet van een vuurmier is behoorlijk pijnlijk en voelt aan als een verlichte lucifer tegen de huid drukken. Hoewel slechts ongeveer 1 procent van de bevolking allergisch is voor mierengif, kunnen meerdere beten van een gestoorde kolonie bij iedereen ernstige reacties veroorzaken. Om jezelf, kinderen en huisdieren te beschermen, is het belangrijk om vuurmieren te herkennen en te beheersen voordat iemand een hap krijgt. Dit kan lastig zijn, omdat niet alle vuurmieren rood zijn en niet alle rode mieren vuurmieren zijn. Juiste mierenidentificatie vereist een veel nader onderzoek.
Verschijning
Er zijn vijf soorten vuurmieren in de Verenigde Staten, variërend in kleur van felrood tot zwart. Deze soorten zijn:
- Inheemse zuidelijke vuurmieren (Solenopsis xyloni)
- Tropische vuurmieren (Solenopsis geminat)
- Woestijnvuurmieren (Solenopsis aurea en Solenopsis amblychila)
- Kleine vuurmieren (Wasmannia auropunctata)
- Rode geïmporteerde vuurmieren (Solenopsis invicta).
Alle behalve de rode geïmporteerde vuurmieren zijn inheems in de Verenigde Staten. De rode geïmporteerde vuurmier werd per ongeluk rond 1930 naar de VS gebracht en is een problematische invasieve soort. Deze vijf mierensoorten variëren in grootte en kleur, variërend van 1/8 tot 1/4 inch lang. Hoewel vuurmieren in kleur en grootte variëren, hebben ze andere identificerende kenmerken gemeen. In tegenstelling tot andere mieren hebben vuurmieren twee bultjes, bladstelen genaamd, tussen de thorax en de buik. Vuurmieren hebben een elleboog of buiging in hun antennes zoals andere mieren. Ze zijn echter uniek in het feit dat elke antenne 10 verschillende segmenten heeft, waarbij de elleboog de eerste is. De resterende negen segmenten vinden plaats na de bocht. Omdat kleur en grootte alleen niet voldoende zijn om vuurmieren te onderscheiden, vereist het identificeren van hun uiterlijk nauw contact. Gelukkig zijn er identificatiemethoden die niet zo'n intiem onderzoek vereisen.
Plaats
De locatie van mieren is een indicatie of ze brandmieren zijn of niet. Vuurmieren houden van een warm klimaat en leven comfortabel in de zuidelijke staten. Geïmporteerde vuurmieren zijn gevonden in het verre noorden van Maryland, Missouri en Kentucky, maar dit is zeldzaam. Als je in een noordelijke staat woont, heb je waarschijnlijk geen te maken met vuurmieren. Je zou echter wel kunnen zijn als je in Alabama, Arkansas, Californië, Florida, Georgia, Louisiana, Mississippi, New Mexico, North Carolina, Oklahoma, South Carolina, Tennessee, Texas of Virginia woont, waarvan bekend is dat vuurmieren leven. Je kunt ook vuurmieren herkennen op basis van waar ze nestelen. Vuurmieren bouwen grondheuvels variërend van kleine bultjes tot 18 centimeter hoog. Deze terpen hebben geen opening aan de bovenkant zoals gewone mieren, en bevinden zich meestal in vochtige gebieden zoals rivieroevers en geïrrigeerde gazons. Hopen kunnen na een periode van regen in uw gazon verschijnen.
Gedragstips
Vuurmieren zien er misschien uit als andere mieren, maar ze gedragen zich niet zoals zij. Vuurmieren zijn veel agressiever. Wanneer een vuurmierennest wordt verstoord, beginnen mieren snel uit de heuvel te gieten, op zoek naar een gevecht. Als je een mierenhoop hebt gevonden en niet zeker weet of je vuurmieren hebt, test je het gedrag van de mieren door het nest te verstoren. Natuurlijk is dit niet aan te raden met je lichaam. Prik in plaats daarvan met een lange stok, stok of schep op de heuvel en ga dan snel weg zodat de mieren het gereedschap niet als een brug voor u gebruiken. Als de heuvel een vuurmierennest is, beginnen de mieren bijna onmiddellijk te zwermen. Andere miersoorten hebben meer tijd nodig om te reageren, als ze dat al doen. Vuurmieren hebben ook de neiging om verticale oppervlakken te beklimmen wanneer ze worden verstoord, dus kijk of ze grasbladen, stokken en ander puin rond de mierenhoop beklimmen. Deze methode is niet erg wetenschappelijk, maar het is effectief.
Specimenverzameling
Als je nog steeds niet zeker weet waar je mee te maken hebt, verzamel dan een paar mieren die je ter identificatie naar je plaatselijke uitroeiingsapparaat of verlengingskantoor kunt brengen. Trek hiervoor een paar rubberen werkhandschoenen aan en bestrooi ze met babypoeder of talk om te voorkomen dat de mieren op het oppervlak klimmen. Vul een injectieflacon of klein potje voor de helft met ontsmettingsalcohol en plaats het voorzichtig in de bovenkant van de mierenhoop. Wanneer de mieren komen om te verkennen, klimmen ze de buitenkant van de pot op en vallen in de alcohol, waar ze zullen sterven. Zodra je ongeveer 30 mieren in je pot hebt, haal je deze snel van de heuvel en plaats je een deksel erop. Wrijf de dekselpot in het gras om eventuele mieren van buitenaf te verwijderen en breng uw monster naar een professional voor identificatie.
