Redwood-bomen, ook bekend als Sequoia sempervirens, worden beschouwd als de meest massieve bomen in Noord-Amerika, evenals de tweede grootste bomen ter wereld. Als je niet bekend bent met de wetenschappelijke naam van redwoods, kun je deze bomen online of uit beroemde films herkennen vanwege hun enorme omvang. Hoewel sommigen misschien wensen dat sequoia's over de hele wereld kunnen samenleven, gedijen deze bomen alleen in milde, zelfs temperaturen met een hoog vochtgehalte afkomstig van winterregens en zomermist. Dat betekent dat als je deze bomen in het echt wilt zien, je een reis naar de westkust moet maken om een glimp van deze prachtige levende organismen te krijgen.
tegoed: Posnov / Moment / GettyImagesFacts Over de Redwood TreeWaar groeien Redwood Trees?
Er zijn drie soorten redwood-bomen, maar slechts twee groeien in de redwood-bossen van Noord-Amerika. Deze twee sequoia's worden beschouwd als de meest populaire, en ze worden genoemd gigantische sequoia's (of gewoon sequoia's) en kustsequoia's. Deze soorten sequoia's groeien aan de westkust.
De redwood-bossen zijn te vinden in een smalle strook land die loopt van zuidelijk Oregon tot het zuiden van Monterey in het noordwesten van Californië. Je kunt het verschil tussen gigantische sequoia's en kustsequoia's gemakkelijk zien, omdat gigantische sequoia's de neiging hebben om in hetzelfde gebied te bevolken en niet te overlappen met kustsequoia's.
De derde soort redwood wordt de dageraad redwood genoemd, en het groeit in een afgelegen gebied van centraal China. Metasequoia's zijn een derde van de hoogte van kustsequoia's.
Redwoods groeide vroeger op verschillende plaatsen naast de Pacifische kust, waaronder West-Noord-Amerika, en aan de kusten van Europa en Azië. Twee soorten sequoia-bomen die worden beschouwd als familieleden van de kustsequoia zijn de gigantische sequoia (Sequoiadendron giganteum) en de dageraadsequoia (Metasequoia glyptostroboides). De gigantische sequoia groeit alleen in het Sierra Nevada-gebied in Californië en kan een hoogte tussen 5.000 en 8.000 voet weerstaan. Ze worden beschouwd als korter maar dikker dan de kustsequoia.
Redwood-levensduur
Kustsequoia bomen hebben over het algemeen een levensduur tussen 50 en 100 jaar, maar er zijn enkele gevallen waarin bosbouwers kustsequoia-bomen hebben gevonden die wel 2200 jaar oud zijn. Bosbouwers die deze bomen bestuderen, geloven dat ze nog ouder kunnen worden. Over het algemeen leven gigantische sequoia's langer dan kustsequoia's, met sommige gigantische sequoia's die meer dan 3.200 jaar oud zijn.
Redwood-bomen staan erom bekend schors te hebben met een diepe roze tint die ongeveer 12 centimeter dik is. Deze bomen zijn niet alleen goed in het afweren van bosbranden vanwege hun dikke stam, die veel water aan de binnenkant van de boom houdt, maar de tannines beschermen insecten, schimmels en ziekten die de boom proberen te beschadigen. Tannines zijn een geelachtige of bruinige bitter smakende organische stof die zich in de schors van de boom of andere plantenweefsels bevindt.
Redwoods zijn ook natuurlijke helden voor klimaatverandering. Redwoodbomen kunnen koolstofdioxide opslaan en kustsequoia's bevatten meer CO2 dan welke andere boom ter wereld ook. Ze kunnen ongeveer 2.600 ton koolstof per hectare vervoeren, dat is ongeveer 2,4 hectare.
Hoe lang zijn sequoia's?
Vanaf 2017 is de langste levende kustsequoia 380 voet lang en één inch, maar ze kunnen meer dan 400 voet lang worden. De grootste kustsequoia bevindt zich momenteel in het Redwood National Park in Californië. Toen Guinness World Records de boom in augustus 2006 mat, bereikte het 378 voet, maar toen Dr. Steve Sillett, Michael Taylor, Chris Atkins en Dr. Robert Van Pelt de boom in september 2006 maten, was het 379 voet, 8 inch. Toen de boom in 2009 en 2017 opnieuw werd gemeten, toonden metingen aan dat de boom nog steeds groeide.
Tijdens hun jongere jaren kunnen kustsequoia's gemiddeld 6 voet per jaar groeien. Terwijl kustsequoia's bekend staan als een van de meest massieve bomen, groeien gigantische sequoia's slechts iets meer dan 300 voet. In vergelijking met beroemde monumenten worden sequoia zes verdiepingen groter dan het Vrijheidsbeeld.
Bomen die groeien op sequoia's
De manier waarop sequoia's groeien is behoorlijk spectaculair. Hun wortels groeien niet zo diep in de grond, met de meeste wortels die zich slechts 6 tot 12 voet naar beneden uitstrekken. Hoewel de wortels niet diep groeien, zijn ze met elkaar verweven, daarom is de boom zo stabiel.
Hoog liggen matten op de bovenste takken van het bladerdak, waardoor andere planten, wormen, insecten, salamanders en zoogdieren kunnen gedijen. Planten die op de sequoia's groeien, worden epifyten genoemd, en deze bomen groeien tot 40 voet lang. Sommige van deze bomen zijn de cascara (Rhamnus purshiana), sitka sparren (Picea sitchensis), douglas spar (Pseudotsuga menziesii), westelijke hemlock (Tsuga heterophylla) en Californische laurier (Umbellularia californica).
Veel in het wild bedreigde soorten, zoals bergleeuwen, coho zalm en gemarmerde murrelet, gedijen op de groei en ontwikkeling van redwood bossen. Zeeleeuwen gebruiken de bossen als heiligdommen, coho-zalm paait in de vrij stromende beekjes en de bedreigde gemarmerde murrelet, een zeevogel, nestelt alleen in hoge sequoia's en oude Douglas-sparren.
Hoe Redwoods te planten
Helaas zijn redwood-bomen niet het type bomen dat je terloops in je tuin zou laten groeien. Redwood-bomen hebben niet alleen een enorme ruimte nodig om te groeien, maar ze zullen ook je gazon inhalen en het vocht in de lucht voor andere planten uitputten. Redwoods groeien uit zaden, en kappen geen andere redwoodbomen. Als je redwood-bomen zou kunnen laten groeien, zou je jonge jonge boompjes planten op een zonnige locatie waar organisch rijke grond, veel vocht en goede drainage is, omringd door andere redwoods in hun natuurlijke habitat, en de grond zou vochtig moeten worden gehouden bij alle tijden.
Redwood-feiten
Kustsequoia's worden beschouwd als een van de oudste levende organismen in de hele wereld. Aangezien redwoods meer dan 2.000 jaar kunnen leven, tonen studies aan dat kustsequwoods rond het Romeinse rijk waren, omdat het oudste redwood ongeveer 2.200 jaar oud was. De meeste sequoia's zijn echter veel jonger dan dat vanwege de effecten van de goudkoorts in Californië.
Toen goudzoekers in 1849 in Californië aankwamen, begonnen ze de redwoods te kappen om de vraag naar hout in het gebied bij te houden. Tegenwoordig is slechts 5 procent van het oorspronkelijke sequoia-kustbos overgebleven. Minder dan 100.000 hectare redwoods verspreid over de kust.
Afgezien van het feit dat redwoodbomen een divers ecosysteem hebben gecreëerd en hebben geprofiteerd van ons milieu door hun opslag van CO2, barsten de bossen vol met prachtige bomen die worden beschouwd als een van de meest iconische levende organismen ter wereld.
Hollywood heeft individueel kennis genomen van deze complexe organismen. Vanwege de gigantische omvang van de sequoia's en hun buitenaardse flora (planten uit een bepaalde regio, habitat of geologische periode), scènes uit de Star Wars film Terugkeer van de Jedi werden gefilmd in Grizzly Creek Redwoods State Park. Ook als je groot bent Jurassic Park fan, het is je misschien opgevallen dat scènes voor de film van Steven Spielberg The Lost World: Jurassic Park werden gefilmd in Prairie Creek Redwoods State Park, Patrick's Point State Park en Fern Canyon.
