Opties in overvloed bij het leggen van een plavuizen loopbrug, van keuzes van steen tot de methode die wordt gebruikt om het af te maken. Deze keuzes beïnvloeden de levensduur van de loopbrug, evenals de slijtage die deze kan ontwikkelen. Raak vertrouwd met de voegopties om de legmethode te kiezen die het beste werkt.
tegoed: Alexander Sysoev / iStock / Getty ImagesWalkways zijn in hoge mate aanpasbaar.Twee soorten voegmiddel
tegoed: Thomas Northcut / Photodisc / Getty ImagesConcrete.Hoewel de termen "cement", "beton" en "mortel" vaak door elkaar worden gebruikt, zijn deze niet allemaal hetzelfde. Cement is een ingrediënt in zowel beton als mortel, maar het is niet het afgewerkte materiaal. Beton is een mengsel van cement, water en aggregaten zoals zand of steen. Mortel is een soort beton gemaakt van cement, water, zand en meestal gehydrateerde kalk. Het is vooral bedoeld voor het plaatsen van metselwerk en is plakkerig om het metselwerk samen te binden. Bij het overwegen van een plavuizen loopbrug zijn er twee basisopties beschikbaar voor het voegen: mortel of een drooggelegde methode.
Mortel
tegoed: Thomas Northcut / Photodisc / Getty ImagesMortar floor.Het is eenvoudig om mortel te maken door Portlandcement, zand en water te mengen. Hoewel gehydrateerde kalk geen noodzakelijk ingrediënt is, maakt het de mortel elastischer en beter verwerkbaar. Gehydrateerde kalk voorkomt ook dat zand en cement zich afscheiden, maakt de mortel minder gevoelig voor krimp en maakt de mortel meer waterdicht.
Het basisrecept voor dit soort mortel is 9 delen zand, 2 delen cement en 1 deel gehydrateerde kalk. Meng deze goed voordat u het water toevoegt. Voeg het water langzaam toe totdat het een textuur bereikt die rechtop staat als het gevormd wordt. Meng niet meer mortel dan je kunt gebruiken in slechts een paar uur, omdat het na verloop van tijd begint te verstijven.
Droog gelegd
tegoed: isaravut / iStock / Getty ImagesTassen van grind.Bij deze methode wordt er geen beton onder de loopbrug gestort. De straatstenen worden gelegd op een bed van aangestampt zand, dat zich meestal op een laag grind bevindt. Fijn metselwerkzand wordt vervolgens in de voegen geveegd of met een troffel naar binnen geduwd. De zandkussens en niveaus om de kleine onregelmatigheden in het grind of de onderste zandlaag te compenseren.
Dit soort constructie creëert een loopbrug die stabiel en duurzaam is, zelfs in klimaten met vorst, die mortel kunnen barsten. Het maakt het ook mogelijk om beschadigde bestratingsmaterialen gemakkelijker te vervangen, of delen van de loopbrug te verwijderen die toegang tot begraven waterleidingen of nutsleidingen vereisen. Het zand tussen de stenen spoelt echter in de loop van de tijd weg en moet worden vervangen. Een andere factor om te overwegen is dat in gebieden met een verschuivende grond looppaden die zijn gemaakt met de drooggelegde methode meer kans hebben om op te staan dan looppaden met mortel.
