Vaste planten

Beschouwd als een van de beste vaste planten voor de herfstkleur, groeit "Autumn Joy" sedum (Sedum x "Autumn Joy") in de planthardheidszones 5 tot 9 van het Amerikaanse ministerie van Landbouw. ​​Zodra je een sedum hebt, kun je er gemakkelijk meer maken door stengel te nemen en bladstekken of het verdelen van de plant. Omdat "Autumn Joy" een hybride is, produceren zaden geen exacte kopieën van de ouderplant.

Coneflowers, of Echinacea purpurea, zijn meerjarige bloeiende planten genoemd naar hun heuvelachtige, kegelvormige bloemen. Inheems in de Verenigde Staten, groeien coneflower-variëteiten meestal in de centrale en oostelijke regio's van de VS. Coneflower-cultivars zijn populair vanwege hun veelzijdigheid in de tuin en bieden bloemen in de kleuren wit, roze, paars of geel.

Het bereiken van hoogten tot 6 voet lang en het produceren van krullende, gevederde varenbladen, struisvogelvaren (Matteuccia struthiopteris) is een overblijvende soort die gedijt in koele, schaduwrijke gebieden. Het vereist minimaal onderhoud en verzorging, en heeft zelden last van plagen of ziekten. De varen verspreidt zich vaak en vormt dichte kolonies wanneer deze in ideale groeiomstandigheden wordt geplant.

De Hawaiiaanse Ti, of Cordyline fruticosa, is een mooie plant, onderscheidend met donkere kastanjebruine bladeren die uit de top van hoge wandelstokken komen. Het groeit van nature niet alleen op de Pacifische eilanden, maar in tropische gebieden van Azië en Australië, en is een populaire kamerplant geworden. Ti-plant is een snelle groeier, en voor je het weet, kan het een hoogte bereiken van meer dan 3 voet.

Hosta's (Hosta spp.) Worden meestal gewaardeerd om hun bladeren, maar gele en bruine bladeren zijn niet de meest gewenste beloningen. Ze groeien in de planthardheidzones 3 tot 8 van het Amerikaanse ministerie van Landbouw en gedijen in rijke, vochtige grond en kunnen volledige schaduw verdragen. Gezonde hosta's gloeien in de kleuren blauw, groen, goud en crème.

Er zijn maar weinig bloemen die zo mooi zijn als een eenvoudig madeliefje. Ze kunnen goed verzorgde bloembedden aankleden en zien er ook fantastisch uit tussen wegranden. Terwijl madeliefjes een favoriete zomerbloem zijn, ongeacht waar ze groeien, wat als ze zich op een plek bevinden die hen gewoon niet meer ondersteunt?

Sedumplanten, ook wel steenpeper genoemd, hebben heel weinig water nodig om te overleven. De vlezige, dikke bladeren slaan water op, waardoor sedums bestand zijn tegen droogte en droge, barre omstandigheden. Alle planten hebben water nodig, en sedums zijn geen uitzondering - de kunst is om water genoeg te geven om de planten gelukkig te houden zonder teveel water te geven.

Lelies (Lilium spp.) Produceren hoge stengels bekleed met veel lansachtige bladeren en produceren een cluster van bloemen in de late lente tot vroege herfst, afhankelijk van de soort. Er bestaan ​​meer dan 100 leliesoorten en honderden meer hybride cultivars, zoals die bekend staan ​​als LA Hybrid, Asiatic of Orienpet-lelies. Deadheading is het proces van het snoeien van oude, verwelkende bloemen met de hoop op herloving.

Nieuw getransplanteerde daglelies (Hemerocallis spp.) Vestigen zich snel en produceren weelderig, zwaardachtig lente- en zomergebladerte onderbroken door heldere zomerbloemen. Daglelies groeien in de winterhardheidszones 3 tot en met 10 van het Amerikaanse ministerie van Landbouw, afhankelijk van de variëteit. Of je nu nieuwe daglelies transplanteert of diegene die je al hebt, verdeelt en transplanteert, dit op het juiste moment zorgt ervoor dat je nog steeds kunt genieten van gezonde planten en een volledig seizoen met bloemen.

Er bestaan ​​veel soorten hibiscusplanten of -struiken, sommige zijn meerjarig of winterhard en andere zijn tropische hibiscussen die als eenjarige of als kamerplanten worden gekweekt in niet-tropische winterzones waar de winters bestaan ​​uit enkele maanden van temperaturen onder het vriespunt. Hibiscussen zijn zeer snelgroeiende planten, dus het splitsen of delen van de wortels is een effectieve manier om nieuwe en gezondere groei te bevorderen en planten meer ruimte te geven om zich te verspreiden.

Grote, zijdeachtige textuur bloemen van vele kleuren genade pioen (Paeonia spp.) Struiken in het voorjaar. Herfstverzorging helpt voorjaarsbloei, maar hoe je in de herfst voor pioenrozen moet zorgen, hangt af van het soort pioen dat je groeit. De meest voorkomende is de niet-houtachtige kruidachtige pioen (Paeonia lactiflora), winterhard in U.

Overblijvende delphiniums bloeien van de late lente tot de vroege zomer en kunnen je zelfs vereren met een tweede show in de latere zomer of vroege herfst. Om het beste uit het bloeiseizoen te halen, dood je deze planten regelmatig. Deadheading, of het verwijderen van gebruikte bloemen, is gewoon een manier om deze planten over te halen om nieuwe bloemen te vormen op de uitlopers van hun hoofdstengels.

Geurige lavendel (Lavandula angustifolia) levert het hele jaar door tuininteresse, met aromatische bloemen in de zomer en grijsgroen groenblijvende bladeren. De kleine struiken groeien in de winterhardheidszones 5 tot en met 9 van het Amerikaanse ministerie van Landbouw, waar ze gedijen met zeer weinig onderhoud dat verder gaat dan snoeien. Het juiste tijdstip en de juiste snoeimethode hangen af ​​van de leeftijd van de plant en het type snoei dat hij nodig heeft.

Plumbago kan worden beworteld uit stengel of wortelstekken. Tenzij je ze binnenshuis bewortelt, maak je de stekken in de herfst of lente, zodat de wortels profiteren van milde temperaturen terwijl ze worden gevestigd. Stengels voor plumbago mogen geen bloemen hebben. Stamstekken Stekken moeten 3 tot 4 inch lang zijn, genomen net onder een bladknoop, beveelt Andromeda Botanic Gardens aan.

Crocosmia is een vrolijke Zuid-Afrikaanse meerjarige bloeiende plant die groeit uit een bol of knol. Het heeft felrode, gele of oranje bloemen en aantrekkelijke, geplooide bladeren. Als een familielid van de iris, groeit crocosmia tot een hoogte van 3 tot 4 voet lang en blinkt uit in struikranden, bloembedden en als achtergrondbeplanting.

Een van de eerste, en bekendste, opnieuw bloeiende daglelies is de cultivar "Stella de Oro" (Hemerocallis "Stella de Oro"), die winterhard is in de winterhardheidszones 4 t / m 11 van het Amerikaanse ministerie van Landbouw. Het verscheen voor het eerst in 1975 en 10 jaar later won hij de Stout Silver Medal. Dit is de hoogste prijs die een daglelie-cultivar kan ontvangen van de American Hemerocallis Society.

Weinig planten zijn veelzijdiger dan de begonia (Begonia spp.), Die in veel verschillende soorten voorkomt. Eén groep is bijzonder goed aangepast om te groeien in een hangende plantenbak of mand, buiten of in huis. Dit type begonia wordt trailing of scadent genoemd - scadent betekent "klimmen" - omdat zijn takken vrij lang kunnen worden, in sommige variëteiten tot 8 voet, waardoor ze ideaal zijn voor hangende plantenbakken.

De grote, opzichtige bloei van pioenen verleidt veel tuiniers om ze in een landschap op te nemen. Pioenen (Paeonia spp.) Groeien inheems op een grote verscheidenheid aan locaties, waaronder weiden en rotsachtige ares. Ze geven meestal de voorkeur aan koel weer, maar passen zich gemakkelijk aan verschillende tuinomstandigheden in Texas aan als ze goed worden verzorgd.

De Mozes-in-de-wieg plant (Tradescantia spathacea) dankt zijn interessante naam aan zijn bloemen, die klein en wit zijn, en zitten in een speciaal blad, een schutblad genoemd, dat lijkt op een donkerpaarse boot. Ook wel bootlelie, oesterplant, rhoeo tricolor en Moses-in-a-basket genoemd, deze plant groeit buiten in U.

Potmoeders worden meestal behandeld als eenjarige bloemen omdat ze de koude omstandigheden tijdens de wintermaanden niet kunnen verdragen. De meeste potvariëteiten staan ​​bekend als moeders van bloemisten, omdat ze worden verkocht als een levend seizoensboeket. Een andere moedersoort, winterharde moeder genaamd, wordt meestal gekweekt als perkplant.