Er zijn veel eigenschappen van grond die moeten worden onderzocht bij het planten van een tuin of zelfs het bouwen. De samenstelling van de grond zal u vertellen hoe het de druk zal weerstaan, of het zal vasthouden wanneer het wordt uitgegraven en of er water doorheen zal lopen of zal staan. Waterafvoer of porositeit is een cruciaal onderdeel van de bodemtextuur en kan planten en gebouwen beïnvloeden. De scheve toren van Pisa is een voorbeeld van wat er gebeurt als de permeabiliteit slecht is.
Cactussen hebben een superieure doorlaatbaarheid nodig, wat wordt bereikt door een hoge grit- of zandgrondsamenstelling.De rol van textuur
Een visuele weergave van porositeit kan knikkers met een diameter van 1 inch zijn die in een vergiet zijn gepropt. Giet er water overheen en kijk hoe goed ze weglopen. Verwijder de knikkers en vervang ze door rijst. Voer hetzelfde experiment uit en je zult zien dat de grotere stukken marmer meer water sneller lieten evacueren dan de kleine rijstkorrels. Hoe meer textuurgrond, hoe beter deze zal weglopen. Bodems met grote hoeveelheden grit erin hebben een grotere porositeit en doorlaatbaarheid dan bodems met harde pan of zwaar verpakte klei.
Slechtste permeabiliteit
Kleideeltjes blijven meestal aan elkaar plakken en als ze nat worden, zetten ze uit en cementeren ze samen. Dit maakt het een uitstekend materiaal voor het maken van aardewerk, maar niet goed voor het planten. Kleibodems zullen dichtslibben en de stroom van overtollig water naar het midden van de aarde voorkomen. Klei doet er 200 jaar over om 1 meter water af te voeren. Slib heeft een iets grotere deeltjesgrootte in vergelijking met klei, waardoor het een groter afvoervermogen heeft. Het is nog steeds een slecht doorlaatbare grondsoort en het duurt 200 dagen om 40 centimeter vloeistof af te tappen.
Beste permeabiliteit
De gronden met de beste permeabiliteit hebben ook de grootste porositeit. Grotere korrels met kleinere oppervlakken draineren het beste. Klei heeft een kleine korrel maar een groot oppervlak, wat betekent dat het hecht en niet wegloopt. De permeabiliteit in zand is hoog. Het duurt slechts twee minuten om de 40 centimeter water te verwijderen. In sommige gevallen is dit permeabiliteitsniveau te hoog. Planten die bijvoorbeeld vochtige grond nodig hebben maar in zand zijn geplant, krijgen niet genoeg water omdat het wegloopt voordat de wortels het vocht kunnen opnemen. Samenstellingbodems zorgen voor de beste plantdrainage. Dit zouden zandige of slibachtige leemten zijn met gemiddelde permeabiliteitsniveaus.
Permeabele bodemvoordelen
Goed doorlatende bodems kunnen fungeren als filter in grondwatersituaties. Veel van de zouten die zijn afgezet uit overtollige meststoffen kunnen uit de bodem lekken en zich naar minder giftige niveaus verspreiden als de grond permeabel is. De meeste planten zijn niet bestand tegen doorweekte of drassige bodems. Kleibodems creëren dergelijke omstandigheden en kunnen rot en slechte opname van voedingsstoffen veroorzaken. Doorlatende bodems zijn goed uitgebalanceerd en stabiel, terwijl bodems met slechte afwatering kunnen instorten of compact zijn. Diepe, medium korrelige bodems zijn het beste voor filtering, vochtbalans en het vasthouden van voedingsstoffen.
