Klinkers zijn een terugkerend probleem in alle kolengestookte ketels zolang mensen kolenketels hebben gebruikt. Klinkers komen voor in kleine kachels die worden gebruikt voor het verwarmen van een huis en in gigantische commerciële / industriële ketels. Clinkers, ook bekend als slakken, bestaan uit de niet-brandbare elementen en mineralen in steenkool die smelten en samen smelten als klonterige as van steenkoolverbranding. Ketelbeheerders beschouwen klinkers als ellendig spul.
tegoed: Jupiterimages / Photos.com / Getty Images Kolen van slechte kwaliteit produceren samen met hitte klinkerproblemen.Klinker probleem
Klinkers lijken op vulkanische as en lava. Ze komen voor in het ovengedeelte van de ketel op hoge temperatuur. Clinkers worden gevormd als gevolg van interactie tussen kolenkwaliteit, ketelontwerp en ketelwerking. Kolenketels trekken hun verbrandingslucht van de bodem omhoog door het verbrandingsrooster. Veel grote klinkers op het verbrandingsrooster kunnen de luchtdoorgang belemmeren, de werkings- en onderhoudskosten verhogen en zelfs uitschakelingen van de ketel forceren om de klinkers te verwijderen.
Hoe ze vormen
Steenkoolklinkers ontstaan wanneer niet-brandbare elementen in steenkool zoals ijzer, calcium, silicium, aluminium en natrium bij hoge temperaturen in wisselwerking staan met zwavel en koolstof. Deze elementen smelten samen met klei en alkaliën om een glasachtige slak te vormen die uiteindelijk hard wordt tot klinkers. De vorming van klinkers is een complexe reeks mineralogische transformaties en faseveranderingen die optreden wanneer steenkool verbrandt. Kleine klinkers kunnen samensmelten tot grote klinkers die ketels fysiek kunnen beschadigen.
Bijdragende factoren
Bitumineuze steenkool die rijk is aan zwavel, ijzerverbindingen en kleimineralen produceert meestal de meeste klinkers. Werkingsmethoden van ketels die de uitstoot van stikstofoxiden verminderen, hebben de neiging om de vorming van klinkers te verhogen. Andere bijdragers aan de vorming van klinkers omvatten het niet verwijderen van roet en andere afzettingen, slecht verpulverde kool en onjuiste branderafstellingen die resulteren in inefficiënte mengsels van lucht en brandstof. Een vuurbox die te klein is voor het type kolen dat wordt verbrand in combinatie met niet-frequente asverwijdering, stimuleert ook de vorming van klinkers. Het probleem wordt verergerd als er geen manier is om klinkerophoping in de ketel te observeren.
Chemische Cure
Sommige bedrijven bieden chemische verbrandingsverbeteraars aan die worden toegevoegd aan steenkool waarvan zij beweren dat ze de vorming van klinkers vrijwel zullen elimineren door het verbranden van steenkool van mindere kwaliteit. Deze verbindingen werken als een chemische katalysator die het vocht dat inherent is aan vaste brandstoffen gebruikt om de verbrandingstemperatuur te verhogen en daardoor de hoeveelheid onverbrande materie die anders gewoon zou smelten om klinkers te vormen, sterk te verminderen.
