In zijn oorspronkelijke Oost-Verenigde Staten wordt de zwarte walnootboom (Juglans nigra) een grote, schilderachtige schaduwboom, maar hij wordt zelden in woonwijken aangeplant. Typisch worden walnotenbomen genoten in grote weiden of open plekken in bossen of bewaard op parklandgoederen. De noten zijn eetbaar, maar de wortels scheiden de chemische juglone uit, waardoor de groei van veel nabijgelegen planten wordt beperkt. Het wortelstelsel groeit zowel naar beneden als naar buiten tijdens zijn levensduur.
Een adolescente notenboom in een boomgaardEigenschappen zaailingwortel
Nadat een walnootzaad ontspruit, is de initiële groei van de zaailing snel. In een vruchtbare, vochtige grond dringt een penwortel naar beneden tot 24 tot 30 inch, terwijl in zandiger, iets drogere grond, de penwortel tot een diepte van 4 voet bereikt. In het tweede jaar blijft de penwortel groeien, maar takken of zijwortels beginnen uit de hoofdwortel te komen. Meer laterale, vezelachtige wortels hebben de neiging zich te vormen in lichtere zandgronden met textuur.
Adolescente rootsystemen
Terwijl de jonge walnootboom groeit gedurende de eerste 10 jaar van zijn leven, blijven de wortels meer lateraal groeien dan als neerwaartse spijkerwortels. Als andere concurrerende bomen, struiken of grassen in de buurt groeien en de ondiepere gronddieptes van vocht uitputten, hebben de wortels van walnootbomen de neiging om naar beneden toe te groeien om hun positie in vochtiger, diepere profielen te verzekeren. In regio's die tijdens de groeiperiode van de walnootboom veel zomerregen hebben ontvangen, blijven de boomwortels ook meer horizontaal georiënteerd dan naar beneden gericht in ontwikkeling. Een 9-jarige walnoot vertoonde een 7 1/2 voet lange penwortel met laterale wortels die zich 8 voet van de penwortel uitstrekten, volgens de Amerikaanse Forest Service.
Rijpe Boomwortels
Op volwassen walnootbomen die 60 voet lang naderen met luifels van 70 voet breed, combineert het wortelsysteem de kenmerken van beide penwortel met talrijke horizontale oppervlakwortels. De worteldiepte is afhankelijk van de grond en het vochtregime dat een bepaalde boom gedurende zijn levensduur heeft doorgemaakt. Drogere omstandigheden bevorderen diepere wortels met neerwaartse hoeken, terwijl vochtige bodems minder penwortel en meer laterale, aan het oppervlak levende wortels bevorderen. Zoals bij alle bomen, strekken de wortels van een walnootboom zich twee tot vier keer uit naar de diameter van de luifel.
Algemene kenmerken van de rootzone
Het wortelsysteem van de volwassen walnootboom is een combinatie van een penwortel uit zijn jeugd, naar beneden gerichte wortels en horizontale wortels nabij het bodemoppervlak. Wortels dringen niet allemaal diep in de grond door, want daar liggen warmte, regenval en organische voedingsstoffen niet. Verwacht dat het overgrote deel van de boomwortels niet dieper is dan 3 tot 7 voet in de grond. Binnen de bovenste 6 tot 24 inch moeten de meeste feeder en horizontale wortels zijn die profiteren van rottend organisch materiaal, warmte en regenvocht.
