Mexico's Sonoran en Chihuahuan woestijnen sport een verscheidenheid aan klimaten evenals een overvloed aan cactussen. Deze regio's hebben een aantal landschapselementen die verantwoordelijk zijn voor de verschillen in kenmerken van de verschillende cactussen, waaronder hun vorm, hoogte en het vermogen om bloemen te produceren. Cactussen kunnen gedijen in deze droge, droge klimaten die ongastvrij zijn voor veel andere plantensoorten.
Cactussen zijn stevige, winterharde planten die kunnen overleven in droge klimaten.De orgelpijp
De orgelpijpcactus heeft lange, kolomachtige stengels.De orgelpijp catcus (Stenocereus thurberi) wordt gevonden in de westelijke regio van Mexico. De stengels zijn lang en gevormd als kolommen. In het voorjaar produceert het fruit met een zoete smaak. De vrucht kan in het laatste deel van de zomer worden gegeten, vooral door dieren in het wild zoals vleermuizen en duiven.
Suguaro
Stekels bieden bescherming en vele andere functies voor een cactus.De suguaro (Carnigiea gigantea) van de Sonoran Desert is de meest herkenbare cactusplant. Deze cactussen leven lang. Ze groeien tot 40 voet hoog in de loop van 200 jaar. De suguaro produceert witte bloemen die in mei en later in juni uit de stengels van de plant groeien. De vrucht die bloeit in de vroege tot midden zomer is eetbaar.
De senita
De senita (Pachycereus schottii) is een lange cactus met borstelige, lange stekels die schaduw bieden tegen de zon voor de plant. Ze beschermen de cactus ook tegen de wind, waardoor deze niet uitdroogt. De stekels richten de beweging van de wind door terwijl deze over de plant gaat. Het komt het meest voor in de vlakte- en valleigebieden in de Sonoranwoestijn.
