De vijgenfamilie ("Scrophulariaceae") is groot en gevarieerd en heeft veel leden met bloesems die lijken op die van gewone tuin-leeuwebekken ("Antirrhinum majus"). Deze omvatten wilde bloemen die soms worden gekweekt in huistuinen en die als nuttig of invasief kunnen worden beschouwd, afhankelijk van waar ze worden gekweekt. Sommigen hebben bloemen die lijken op die van open gezicht antirrhinums, terwijl anderen de standaard kaakachtige leeuwebekbloesem hebben die opent als een drakenmond wanneer ze wordt samengedrukt. Weinigen komen echter in de brede waaier van kleuren die worden gekenmerkt door hun tuin-neven en nichten.
Leeuwebekjes zijn welkome gezichten, in tegenstelling tot hun overdreven agressieve familieleden van het geslacht toadflax.Zomer Leeuwebek
De trompetbloesems van de zomer-leeuwebek ("Angelonia augustifolia") zien eruit als open vlinder "leeuwebekjes" en zijn verkrijgbaar in de kleuren roze, roos, lavendel, paars en wit. De wijd open monden van sommige cultivars, zoals AngelMist Dark Rose, zien eruit als leden van een koor dat barst in lied op hun gebogen 18- tot 36-inch stengels. Inheems in Mexico en het Caraïbisch gebied, houden bloemen van angelonia van warmte en gedijen ze als zomer eenjarigen in USDA winterhardheidszones 9 tot 11. Ze bloeien de hele zomer lang in zuidelijke staten, in tegenstelling tot tuin leeuwebekjes, die de voorkeur geven aan koeler weer en alleen bloesem vallen door de lente in staten zoals als Mississippi.
Eiland Leeuwebek
Kolibries dartelen graag van de ene karmozijnrode bloesem naar de andere in het limoenkleurige gebladerte van de leeuwebekstruik ("Galvezia speciosa"). Net als andere leden van de figwortfamilie, verkiest de leeuwebek van het eiland de volle zon. Deze inwoner van de Kanaaleilanden van Zuid-Californië groeit goed op hellingen en in hangende manden. De bloemen, die het hele jaar door bloeien, hebben de kaakachtige configuratie van tuin-leeuwebekken. Een nauw familielid, de Baja leeuwebek ("Galvezia juncea"), heeft slanke, kersenrode bloesems die groeien op de uiteinden van lange, haastige takken die tot 5 voet lang worden. Beide struiken zijn vaste planten die koud-tolerant zijn voor USDA zone 9.
Toadflax
Toadflax-planten hebben boter-gele bloemen met dezelfde kaakvorm als tuin-leeuwebekken. Terwijl gele toadflax ("Linaria vulgaris") lange, bladvormige bladeren heeft die enigszins verwant zijn aan het gebladerte van tuin-leeuwebekken, heeft dalmation toadflax ("L. dalmatica") hartvormige bladeren. Beide planten worden echter door de USDA vermeld als invasieve niet-inheemse planten die illegaal zijn om te planten of te verkopen in sommige gebieden. Oorspronkelijk ingevoerd als sierplanten, zijn toadflax-planten nu ongewenst onkruid dat het milieu schaadt door nuttige planten te verdringen die nodig zijn voor veevoer.
Seep Monkeyflower
Er zijn veel soorten in de Monkeyflower-clan ("Mimulus"), die al lang in de vijgenfamilie is geplaatst, maar waarvan plantentononomen nu denken dat ze tot de lopseed-familie behoren ("Phrymaceae"). Hoewel de diepgele bloemen van seep monkeyflower ("M. guttatus") lijken op die van leeuwebekken, kreeg het het "seep" -gedeelte van zijn naam door te gedijen in de constant natte rotsachtige sekten van kliffen en langs kreken en rivieren, wat duidt op een liefde voor vochtige wortels - iets dat niet in de smaak valt bij leeuwebekken. Hoewel geliefd en inheems in de Pacific Northwest, wordt seksenaapbloem geleidelijk een invasieve soort elders, vooral langs Europese waterwegen.
