Wanneer een zaadje in de grond wordt geplant, vindt kieming plaats. Ontkieming is het proces waarbij een zaadje verandert van een rusttoestand (alleen een zaadje) naar een groeiende, levende plant.
Ontkieming
Een zaadje bevat een klein plantenembryo evenals alle voedingsstoffen die een opkomende plant nodig heeft om aan zijn groeicyclus te beginnen. Om het plantenembryo een plant te laten worden, moeten de belangrijkste omgevingsfactoren aanwezig zijn wanneer het zaad wordt geplant.
Water, lucht en warmte
Water is een van de belangrijkste factoren bij het ontkiemen van zaden. Water zorgt ervoor dat de zaadhul opzwelt en uiteindelijk barst, waardoor water het plantenembryo bereikt. Water is essentieel voor cellulaire ademhaling, het metabolische proces dat een zaailing energie geeft totdat het uit de grond kan komen en zonlicht kan krijgen.
Zuurstof is ook essentieel voor cellulaire ademhaling, dus het moet aanwezig zijn om het zaad onder de grond te laten groeien. Daarom is het belangrijk om zaden niet te diep te planten. Als ze niet genoeg zuurstof onder de grond krijgen, kunnen ze misschien niet groeien.
Temperatuur is een andere belangrijke factor bij het ontkiemen van zaad. Hoewel de ideale temperatuur voor ontkieming van plant tot plant varieert, hebben de meeste zaden een omgeving nodig die tussen 60 en 75 graden F is om te ontkiemen.
In het licht
Zodra de zaadpod barst en de cellulaire ademhaling begint, krijgt de kleine zaailing de energie die het nodig heeft om door de grond te duwen. De opkomende plant begint plantweefsel te groeien en vormt het begin van een stengel.
De meeste zaailingen groeien uit de gekrulde zaailing, zoals een persoon die haar tenen aanraakt. Naarmate de zaailing meer plantweefsel krijgt en meer stengel groeit, breekt hij vrij van de grond. Na dit punt is de kiemkracht voltooid en kan de zaailing beginnen met fotosynthese om energie te winnen. Dit zorgt ervoor dat de opkomende zaailing recht omhoog gaat in een kleine plant als deze naar de zon streeft.
