De vertakkende structuur van bomen varieert tussen soorten, waardoor ze onderscheidende vormen krijgen, zoals een spits silhouet van een spar of de grote, ronde luifel van een eik. Alle bomen hebben een basisstructuur van zich verspreidend wortelsysteem, stam- en steigertakken. Steigertakken zijn de belangrijkste, gespierde armen die van de romp groeien. Een zijtak is elke secundaire tak die van de hoofdstam of steigers groeit; alle steigers zijn zijtakken die ooit dunne jonge twijgen op de stam waren.
Laterale takken creëerden gezamenlijk de volledige, afgeronde luifel van een boom.Vroege boomontwikkeling
Bomen beginnen als slanke jonge boompjes of zwepen. Het zaad kiemt, stuurt wortels uit en een enkelvoudige rechtopstaande, onvertakte stam. Eenmaal vastgesteld, vormen zich knoppen op de stengel en spruit, waardoor de eerste zijtakken ontstaan. Om een goede, gelijkmatige ontwikkeling van de kruin van de jonge boom te garanderen, snoeien tuinders ervoor om te zorgen dat de zijtakken sterk en evenwichtig zijn. Tegen de tijd dat de zijtakken verschijnen en de zaailing langer wordt, wordt de zaailing nu beter een jonge boom genoemd.
Vorming van steigers
De eerste zijtakken die ontstonden uit de dunne stam van het jonge boompje worden snel groter en sterker. Ze worden de hoofdtakken die de vorm en het silhouet van de boomkruin creëren. Deze belangrijkste, structurele zijtakken worden de steigertakken genoemd. Steigers maken een hoek naar buiten vanaf de hoofdstam - het meest structureel sterk als de bevestigingshoek aan de stam tussen 45 en 60 graden is - en ontwikkelen meer zijtakken.
Zijtakken
Een groeiende boom produceert verschillende grootte en schuine takken of twijgen van de permanente steiger takken. Deze zijtakken en twijgen, die voortkomen uit zijknoppen aan de zijkanten van steigertakken, kunnen worden weggesnoeid om de luifel van de boom in evenwicht te brengen of de structurele integriteit van de boom te verbeteren. Zijtakken met smalle hoekige kruispunten - die minder dan 30 graden - zijn structureel zwak en hebben meer kans om te breken of scheuren in de wind. Tuinbouwers verwijderen strakke zijtakken en laten de breedgekruiste zijkanten achter om een goed vertakte boom op een taps toelopende stam te houden.
Laterals snoeien
Wanneer jonge zijtakken met een kleine diameter gemakkelijk worden verwijderd met een snoeischaar of snoeischaar gelijk met de steigertak of stam van waar ze vandaan komen. Grotere zijtakken zijn dik en zwaar en vereisen zagen om te verwijderen. Het bevestigingspunt op zijtakken wordt sterker gemaakt met weefsels die bekend staan als de nok van de takschors. Aan de onderkant van de latere tak bevindt zich een iets bredere band die de takkraag wordt genoemd. Wanneer een zijtak wordt verwijderd, snijden de zaagbladen het hout net boven de takkraag en dringen ze niet door in de schorsrug op de steigertak of de stam. Het snoeien van de wond eelt, voorkomt dat insecten en ziekten de boom binnendringen.
