Aan Ralph Waldo Emerson wordt bekend dat hij een wiet beschrijft als 'een plant waarvan de deugden nog niet zijn ontdekt'. Hoewel de deugden van de zonnebloem algemeen worden erkend, wordt de aantrekkelijke plant in sommige contexten ook nog steeds als een wiet beschouwd.
tegoed: Shunsuke Yamamoto Photography / Photodisc / Getty Images Zonnebloemen verspreiden zich gemakkelijk, zelfs als ze niet welkom zijn.Habitat en vorm
De gewone zonnebloem (Helianthus annuus) is een stevige eenjarige die inheems is in prairies en weiden in de westelijke Verenigde Staten, Canada en Mexico. Het stuurt dikke, vertakkende stengels die kunnen reiken een hoogte tussen 5 en 10 voet. Haar driehoekige of hartvormige bladeren zijn harig en grof van textuur en ze kunnen tot een voet lang worden. De plant produceert bloemschijven bestaande uit een cirkelvormige tros bruine bloemen in het midden omringd door een ring van geel of geel-oranje straalbloemen rond de rand van de schijf.
Zaden en verspreiden
Elk van de bruine bloemen in de centrale bloemschijf van de zonnebloem produceert een hardgeschild, olierijk zaad een favoriet voedsel van vogels en andere dieren in het wild. Omdat ze dieren zo effectief aantrekken, worden de zaden gemakkelijk uitbetaald en overwinteren ze goed in de grond. Wanneer ongestoord gelaten, zaden ontkiemen in het voorjaar tot snelgroeiende planten, en de levenscyclus zal nog een seizoen doorgaan. De tolerantie van de gewone zonnebloem voor warmte en koude, droogte en arme bodems betekent dat er weinig locaties zijn waar het niet zal floreren. Wanneer je zonnebloemen kweekt, is het gebruikelijk om te vinden verdwaalde zaailingen opduiken in het voorjaar, ver weg van de plek waar je ze wilde laten verblijven.
Invasiviteit en wietstatus
Gemeenschappelijke zonnebloemen groeien vaak wild langs bermen en omheiningslijnen en in andere niet-onderhouden gebieden. De associatie met het inheemse prairielandschap heeft ertoe geleid dat Kansas de gemeenschappelijke zonnebloem als zijn staatsbloem heeft aangenomen, maar wanneer de productieve plant verschijnt waar het niet gewenst is, zoals in akkervelden en residentiële tuinen, wordt het beschouwd als een wiet. Dus hoewel de zonnebloem wordt vereerd in Kansas, wordt deze gedefinieerd als een ongewenste soort in veel staten en in delen van Canada, en in Iowa wordt het vermeld als een schadelijke wiet, een officiële aanduiding van de hinderlijke status.
Controle in de tuin
Het is niet zo moeilijk om de verspreiding van ongewenste zonnebloemen in een huistuin te beheersen. In vergelijking met veel andere soorten onkruid produceren zonnebloemen geen enorme aantallen zaden en zijn zaailingen vaak wijdverspreid, groot en gemakkelijk te herkennen en op te trekken. De planten zijn diepgeworteldwel ga vroeg naar ze toe voordat ze zijn gevestigd en moeilijk te verwijderen.
